Arcyklejnot
Z Wikipedii
Arcyklejnot fikcyjny klejnot ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Hobbicie. Pewne informacje na jego temat można też znaleźć w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
- W angielskim oryginale – Arkenstone[1] / Heart of the Mountain
- Przekład Marii Skibniewskiej – Arcyklejnot / Serce Góry
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Arkamień / Serce Góry
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Serce Góry
- Przekład Pauliny Braiter – Arcykamień / Serce Góry
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Arcyklejnot – wielki, wspaniały klejnot znaleziony pod "korzeniami" Ereboru przez Thráina I po osiedleniu się tam krasnoludów (1999 rok Trzeciej Ery). Świecił on własnym wewnętrznym blaskiem, (...) zarazem jednak oszlifowany i ukształtowany przez krasnoludy, które go wydobyły niegdyś z serca Góry, łowił z zewnątrz każdy promień światła i przeobrażał go w dziesięć tysięcy iskier białego blasku grającego wszystkimi kolorami tęczy.[2] Był to klejnot na tyle mały, aby hobbit Bilbo Baggins mógł go unieść w jednej ręce, lecz nie tak mały, aby mógł zamknąć rękę. Uznowano go za najcenniejszy skarb Królestwa pod Górą i nazwano też Sercem Góry i Arcyklejnotem Thráina.
Przekazywany był w spadku wszystkim królom rodu Durina. Gdy Thorin I, syn Thráina, przeniósł się z Ereboru do Ered Mithrin (2210 rok) niewątpliwie wziął Arcyklejnot ze sobą. Jednak w 2590 roku jego potomek Thrór powrócił do Samotnej Góry razem z tym skarbem.
Po ataku Smauga na Erebor (2770 rok) został zagarnięty przez smoka, razem z całą resztą innych bogactw. Kolejne lata przeleżał w stosie skarbów usypanym przez potwora we wnętrzu góry. Gdy kompania Thorina Dębowej Tarczy (w 2941) dotarła tam i zaczęła penetrować to miejsce (smok bowiem zaatakował w tym czasie miasto Esgaroth), hobbit Bilbo Baggins odnalazł Arcyklejnot. Zachwycony jego pięknem zabrał go i ukrył, nic nie mówiąc towarzyszom – wiedział zresztą, że Thorin nigdy by nie pozwolił mu wziąć tego bezcennego kamienia, choć zgadzał się na to iż Bilbo sam wybierze czternasta cześć skarbu dla siebie. Zatrzymał Arcyklejnot do czasu, gdy elfowie Thranduila i ludzie Barda oblegli Erebor, domagając się udział w skarbie na co Thorin nie chciał się zgodzić. Wtedy Bilbo potajemnie przekazał kamień Bardowi, aby ten dzięki temu „argumentowi” mógł zmusić Thorina do ustąpienia. Ostatecznie po Bitwie Pięciu Armii Bard położył go na piersi Thorina w jego grobowcu.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Słowo z języka staroangielskiego; znaczy drogocenny kamień.
- ↑ Cytat z Hobbita (rozdział 13 Smauga nie ma w domu) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
