Architektura 24-bitowa
Z Wikipedii
Architektura 24-bitowa – sposób przetwarzania danych w komputerze, opierający się na jednostkach danych w porcjach po 24 bity. Oznacza to, że procesor przetwarza dane w dokładnie takich porcjach. Architektura ta była bardzo mało popularna i znalazła zastosowanie głównie w specjalistycznych systemach superkomputerowych produkowanych w latach 70. i 80. XX wieku.
W odniesieniu do pamięci operacyjnej, 24 bity określają liczbę możliwych do zaadresowania komórek pamięci. Istnieje 224 wariacji 24-bitowego adresu, czyli bezpośrednio można adresować 16 777 216 (16 M) komórek o rozmiarze 1 bajta.
