Altruizm
Z Wikipedii
Altruizm jest to zachowanie w obrębie danego gatunku w wyniku którego osobnik tak się zachowujący ponosi pewne koszty wobec innego, który z kolei zyskuje. Jest to jedno z typowych zachowań zwierzęcych zwiększających ich łączną wartość przystosowawczą.
Potocznie altruizm definiowany zazwyczaj jest jako postawa, przeciwstawna egoizmowi, u podstaw której leży bezinteresowna troska o dobro innych osób.
Altruizm, w którym jednostki poświęcają się dla innych bez możliwości uzyskania gratyfikacji, nazywany jest altruizmem twardym, natomiast jeżeli w wyniku altruistycznego działania jednostki, staje się ona w późniejszym czasie także przedmiotem zachowania altruistycznego, czyli jest wynagradzana, altruizm taki nosi nazwę altruizmu odwzajemnionego (pojęcie to wprowadził Robert Trivers w 1971 roku).
Zachowanie altruistyczne występuje w dwóch różnych przypadkach:
- w sytuacji górki, jeżeli jednostka udziela pomocy innej jednostce, dzięki czemu ta druga znajduje się w lepszej pozycji.
- w sytuacji dołka, jeżeli jednostka pomagająca znajduje się w lepszej sytuacji niż osoba, wobec której kierowane jest zachowanie altruistyczne.
W populacjach istnieje większa skłonność do zachowań altruistycznych w grupach małych, osiadłych, które mają długą wspólną historię. Z punktu widzenia biologii ewolucyjnej zachowania altruistyczne wynikają z korzyści, jakie tego typu zachowania przynoszą populacji.
Antropolog William D. Hamilton w swojej pracy doktorskiej zaproponował koncepcję zwaną altruizmem krewniaczym oraz Regułę Hamiltona. Według niego i niektórych ewolucjonistów, np. Richarda Dawkinsa, altruistyczne zachowania organizmów wynikają z egoizmu genów, które korzystają na tym, że pewne jednostki poświęcają się dla innych z nimi spokrwenionych, ponieważ przez to w populacji pozostaje większa pula genów. Z tego powodu zachowania altruistyczne częściej występują wobec jednostek ze sobą spokrewnionych, posiadających większą liczbę wspólnych genów.
Jednym z przykładów obrazujących takie twierdzenie może być fakt, że matki częsciej zajmują się dzieśmi swoich córek (bo sa bardziej pewne, że to rzeczywiście ich wnuczki) niż wnukami synów, których pokrewieństwa są mniej pewne, bowiem teoretycznie żona syna mogła go zdradzić.
Zobacz też: dylemat więźnia
