Wet Administratieve Handhaving Verkeersvoorschriften
De Wet Administratieve Handhaving Verkeersvoorschriften, door juristen de lex Mulder gedoopt (Mulderwet) is een wet die een aantal verkeersovertredingen van het strafrecht naar het bestuursrecht overhevelde.
Bekeuringen vonden en vinden strafrechtelijk plaats als een transactievoorstel. Dit is een voorstel van de politie of het OM om een zaak niet te vervolgen, indien een bedrag werd betaald. Voor de burger leek het lood om oud ijzer: boete is boete. Was een burger het er echter niet mee eens, dan hoefde hij niets te doen, maar kon hij de vervolging rustig afwachten. Aangezien verkeersovertredingen als te hard rijden, dubbelparkeren, kleven, door rood rijden, geen voorrang verlenen etc. erg vaak voorkomen, leidde dit tot overbelastingsgevaar voor het OM. De zaak rekken door niet te betalen kon lonen, en van uitstel kwam misschien wel afstel. In 1989 is daarom besloten deze overtredingen administratiefrechtelijk af te handelen. Dit betekent dat niet meer het Wetboek van Strafrecht en -Strafvordering van toepassing zijn, maar de Algemene Wet Bestuursrecht, naast de WegenVerkeersWet en het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens.
Wie nu een Mulder-overtreding begaat krijgt een bestuurlijke boete. De Officier van Justitie (OvJ) geldt als bestuursorgaan en heeft het recht van parate executie. Wie niet betaalt zal hierdoor via een deurwaarder met executiemaatregelen worden geconfronteerd. Wie het er niet mee eens is kan bezwaar aantekenen bij de OvJ. Deze neemt echter de zaak pas in behandeling indien als zekerheid de boete voldaan is. Wordt dit afgewezen, dan kan de burger naar de bestuurskamer van de rechtbank stappen. Mocht hij door de OvJ of bij de bestuurskamer in het gelijk gesteld worden krijgt hij de betaalde boete terug.
Voordeel van de lex Mulder is de soepeler afhandeling van de overtredingen en de ontlasting van het OM. Vroeger moest men overtredingen in arren moede maar seponeren en leverde niet betalen de overtreder uiteindelijk meestal voordeel op. Ook kwam het OM minder aan serieuzere zaken toe omdat iedereen - ook zonder een redelijke grond - beroep aantekende en al deze zaken wel in de rechtbank behandeld moesten worden. Een ander sterk punt is de parate executie die bijvoorbeeeld ook door de politie kan worden uitgevoerd. Een bestuurder die een boete niet betaald heeft kan daarvoor gesignaleerd worden in het opsporingsregister en de politie kan bij aantreffen van deze persoon het voertuig waar hij op dat moment in rijdt als zekerheid voor het betalen van de boete inbeslagnemen.
Het nadeel is echter dat de burger, hoewel de lex Mulder aan de regels van goede procesorde voldoet, in een underdogpositie wordt gedrukt. Hij moet eerst betalen en daarna kan eventueel gepraat worden. Er wordt een (financiële) drempel opgeworpen om naar de rechtbank te stappen. Desalniettemin is men (op de overtreders en sommige juristen na), tevreden over de werking van de lex Mulder. een nieuw rechtsgebied tekent zich af tussen straf- en bestuursrecht: het bestuursstrafrecht.
In België heeft men om dezelfde reden gemeentelijke overtredingen naar het bestuursrecht overgeheveld, zie Gemeentelijke administratieve sanctie. Ook Nederlandse gemeenten kunnen overtredingen van hun APV's bestuursrechtelijk afhandelen, maar hebben hier vaak de capaciteit niet voor. Het resultaat is dat sommige belangrijke strafrechtelijke jurisprudentie over de meest belachelijke overtredingen is uitgevochten.
