Volckert Schram
Volckert Schram (Enkhuizen circa 1620- 7 juni 1673) is een Nederlands admiraal uit de 17e eeuw. Zijn voornaam wordt ook gegeven als Volkert of Volkhard.
Van het begin van Volckerts carrière is weinig bekend; zijn geboortedatum is zeer onzeker. Hij was in de Eerste Engels-Nederlandse Oorlog waarnemend schout-bij-nacht bij de Admiraliteit van het Noorderkwartier. In 1656 was hij in dienst bij de VOC en deed mee aan de landingen op Ceylon tegen Portugezen.
Na de expeditie van Michiel Adriaanszoon de Ruyter in 1659 ter bevrijding van de Deense eilanden tegen de Zweden, blijft Schram een aantal jaren in Deense dienst. Hij is dan commandant van een eenheid zeesoldaten waarbij Frederick Stachouwer kapitein-luitenant is.
In 1665 leidde hij, samen met Stachouwer terug in Nederland, als vice-admiraal het 7e eskader in de Slag bij Lowestoft. Datzelfde jaar gaat hij als admiraal weer in Deense dienst. In 1667 doet hij echter al weer mee aan de landingsoperatie tijdens de Tocht naar Chatham.
In de Derde Engels-Nederlandse Oorlog sneuvelt hij op 7 juni 1673 in de Eerste Slag in het Schooneveld als vice-admiraal, commandant van het tweede eskader; in hetzelfde gevecht sneuvelt ook zijn schoonzoon schout-bij-nacht David Vlugh. Hij ligt begraven in de Westerkerk van Enkhuizen. Zijn grafschrift luidt:
- Hier leyt de grijse Schram, die in de dageraet
- Van sijne sege-son, toen 't Landt hongh aen een draet,
- De schrik bracht onder Fransche en Britsche waterwolven
- Nu leeft hij na sijn doot, soo wijt de wat'ren golven
