Verkering
Verkering is een staat in de menselijke relaties wanneer twee personen, via een meestal mondelinge overeenkomst, hebben verklaard dat zij voor een onbepaalde tijd door het leven gaan als partners. Etymologisch is het afkomstig van het woord "verkeren", dat iets betekent als "omgaan met". Verkering hebben wordt ook wel "omgang hebben" of het hebben van een "vrijer" genoemd.
Het hebben van verkering is een typisch west-europees verschijnsel en komt in veel delen van de wereld niet voor. Binnen de islam is het verboden.
Niet iedereen verbindt eenzelfde betekenis aan verkering.
Ruwweg is "verkering" te verdelen in twee categorieën: kinderverkering en serieuze verkering. Het eerste geval komt regelmatig voor op schoolpleinen van lagere en middelbare scholen. Kinderen nemen 'verkering' om zich stoer te voelen of ermee op te scheppen. Dit soort "relaties" is meestal binnen een paar dagen of weken alweer "uit". Bij jongvolwassenen is verkering echter een meer serieuze relatievorm, als 'testfase' voorafgaand aan samenwonen of een huwelijk. In veel gevallen wordt het woord "verkering" echter vooral met de minder serieuze kindervariant geassocieerd, en spreken volwassenen over het algemeen liever over "een relatie" of "een vriend(in) hebben".
[bewerk] Citaat
- Vroegwijs jongetje en ervaringsdeskundige in een studio-interview bij het kinderpraatprogramma Alles kits: "Tongzoenen, daar kun je met je verkering beter pas mee wachten tot je wat ouder bent, een jaar of elf ofzo."
 |
|
Vriendschap | Verliefdheid | Verkering | Concubinaat | Verloving | Huwelijk | Weduwe / Weduwnaar |
