Torenfort
Een torenfort is een type fort gebouwd in de 19e eeuw.
Het is een fort dat bestaat uit een centrale toren van twee of drie verdiepingen in zwaar metselwerk. Het wordt omgeven door wallen en een brede droge gracht. Het was geschikt voor zowel nabijverdediging als voor artillerievuur op grotere afstand.
De hoofdbouw van deze forten werd gevormd door massieve stenen torens waarin de logies van de soldaten waren ondergebracht. Deze torens stonden vrij op het fortterrein en werden meestal bekroond door sierkantelen. De filosofie achter een torenfort was dat de ronde vorm het meeste kanonvuur zou af laten ketsen terwijl de toren zelf een enorme concentratie van verdedigend vuur zou kunnen herbergen. Deze bouwerken raakten snel verouderd door de introductie van kanonnen met een getrokken loop. De meeste torens werden aangepast door er een beschuttende aarden wal omheen te leggen en door een aarden dekking op het dak aan te brengen.
Voorbeelden van torenforten in Nederland die nu nog gezien kunnen worden zijn: Weesp, Nieuwerslius, Fort Honswijk, Fort Everdingen en Fort Vuren.
Een vroeg voorbeeld van torenfort is het Fort Napoleon, opgetrokken tussen 1811 en 1814 te Oostende, België.
