The Prodigy
The Prodigy is een Britse dance-act. The Prodigy is een van de succesvolste acts die de dansmuziek van de jaren '90 van de twintigste eeuw hebben voortgebracht. De grote man achter The Prodigy is Liam Howlett (1971). Muzikaal gezien is hij het brein en de leider van de groep. Op het podium wordt hij vergezeld door MC Maxim Reality (1967) en zanger/danser Keith Flint (1969). Een van de sterkste punten van The Prodigy is dat ze vanwege hun performance opvallen en door hun punkattitude ook een rockpubliek bereiken. Bekende nummers van hen zijn Out Of Space, Smack My Bitch Up, Voodoo People, No Good en Firestarter.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
De basis voor The Prodigy werd gelegd in Essex toen Liam Howlett een 10-track demo produceerde met de intentie een platencontract te krijgen. Hij was een student aan het conservatorium die in zijn vrije tijd raves bezocht. De A & R afdeling van XL-Recordings bood The Prodigy een contract aan. De What Evil Lurks EP volgde in 1991. De EP bevat ook de track Android die een van hun meest geliefde platen werd. Als live-act wil Liam echter onderscheiden en daarom trok hij voor op het podium Maxim Reality (Keith Palmer), Keith Flint en Leeroy Thornhill (1969) aan.
[bewerk] Debuut
De single "Charly", die 6 maanden later uitkwam, werd een hit in Groot-Brittannië. The Prodigy werd een geliefde act op raves. Toch had het zijn keerzijde. De sample van een kinderstem werd als debilisering van het ravegenre gezien. De meeste ravers trokken zich er echter weinig van aan. Het debuutalbum "The Prodigy Experience" kwam uit in het najaar van 1992. Het was het eerste echte rave album, waar toen nog niet veel toekomst in werd gezien. Het album had nog enkele singles waarvan Out of Space ook de doorbraak in Nederland en België werd.
[bewerk] Tweede album
The Prodigy's volgende album, in 1994, was "Music for the Jilted Generation", wat een grote hit werd in Groot-Brittannië en werd genomineerd voor "the Mercury Music Prize". Het geluid was donkerder en dieper en distantieerde zich van het ravegeluid. Naast harde en snelle dancetracks stonden er ook enkele experimentele atmosferische tracks op. Het meest bekend werden de nummers No Good (Start the Dance) en Voodoo People. Het album zette zich af tegen de autoriteiten die het raven aan banden wilden leggen. Het boekje bevat een sfeerimpressie van een raver die een hangbrug wil doorsnijden terwijl hij zijn middelvinger opsteekt naar de politie die vanuit een grauwe industriestad toekijkt.
[bewerk] Derde album
Het volgende album, getiteld "The Fat of the Land", wat de band een positie gaf als een van de meest internationale populaire en beroemde dance-acts. De totstandkoming ervan ging echter erg moeizaam. De eerste voorbode van het album was de succesvolle single Firestarter in het voorjaar van 1996. Intussen veranderde het uiterlijk van The Prodigy naar een meer punkachtige. De single Mindfields werd uitgesteld vanwege het moeilijke verloop van de productie. In de zomer van 1997 verscheen het derde album uiteindelijk. Het kwam binnen op nummer 1 in de Nederlandse, Britse en Amerikaanse hitlijsten. De single, maar vooral de videoclip van Smack My Bitch Up veroorzaakte een rel vanwege het extreme geweld. Toen in 1998 de tournee was afgelopen, kondigden de leden aan een tijdje uit elkaar te gaan om zich te richten op solo-activiteiten.
[bewerk] Vierde album
In 1999 kwam het volgende album uit; "Dirtchamber Sessions Volume 1". Dit album, eigenlijk solo werk van Howlett, werd een heel andere dan de vorige albums met rond de 50 tracks. Toen Howlett een set draaide in de "Mary-Anne Hobbs's Breezeblock show" op "UK radio station Radio 1" begonnen kopieën te rouleren in Engeland en om dit te stoppen kwam uiteindelijk de uitgebreide versie van de Breezeblock mix uit.
[bewerk] Solo-projecten
Maxim Reality debuteerde in 2000 met Hell's Kitchen, een plaat die matig werd ontvangen. De single Carmen Quasy werd echter wel een hit, vooral door de gastbijdrage van Skin, de zangeres van Skunk Anansie. Leeroy verliet later dat jaar de groep. Het is dan een korte tijd onduidelijk of The Prodigy nog bestaat en wie daarin zitten. De aankondiging van een nieuw album gaf duidelijkheid. Leeroy debuteerde een jaar later met Beyond All Reasonable Doubt onder de naam Flightcrank.
In 2001 kwam The Prodigy weer bij elkaar. Liam, Maxim en Keith pakten de draad weer op voor het Lowlands festival. In 2002, na een pauze van het toeren en het opnemen, kwam de single "Baby's Got a Temper" uit. De single, waarin een sample voorkomt uit Firestarter. De opnamen bleven moeizaam gaan en de release van een nieuw album werd talloze malen uitgesteld. Liam besloot al zijn gemaakte werk weg te gooien en opnieuw te beginnen. Zonder Keith en Maxim nam hij Always outnumbered, Never Outgunned op dat in de zomer van 2004 eindelijk uitkomt. Het genre van dit album is meer in de richting van de electropunk die dan populair is. Voor de tour die op het uitbrengen van het album volgde, werd Leeroy terug aangesproken de live-act voort te zetten.
In 2005 komt het overzicht van 15 jaar Prodigy uit op Their Law: The Singles. Op een single verschijnen remixen van oude Prodigy hits door de Audio Bullys, Pendulum en Sub Focus, nieuwe artiesten die allen door The Prodigy zeggen te zijn geïnspireerd. Vooral de Pendulum remix van "Voodoo People" wordt goed ontvangen.
In januari 2006 is Liam Howlett begonnen met de opnames van een vijfde Prodigy album in een studio in Londen.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
Met het eerste album weet Liam het uiterste uit de florerende ravescene te halen. Het album bevat 12 tracks die vrijwel allemaal een grote hit hadden kunnen zijn. Hoekige ritmes, vervormde samples, snelle breakbeats en schitterende melodieën typeren dit album. Het klassieke talent dat Liam heeft blijkt uit het feit dat iedere overgang klopt en de meest onmogelijke overgangen tot catchy dansmuziek worden gemaakt. Ook laat hij de sfeer van een plaat vaak omschakelen van vrolijk tot agressief en andersom. Een eerste plaats voor experiment laat hij ook zien met Wheather Experience. Het begint als een zonnig dagje waar ineens een zware elektronische storm opsteekt.
Music for the Jilted generation werd de definitieve doorbraak van The Prodigy. Het geluid is veel donkerder en zwaarder dan op zijn voorganger. De ene na de andere snellere dansplaat staat erop. Breakbeats worden geprobeerd op Break & Enter. Their law is een samenwerking met Pop Will Eat Itself en laat voor het eerst rockinvloeden horen. MC Maxim laat zich op deze cd ook voor het eerst van zich horen op het nummer Poison. De tracks zijn wat minder melodieus en gaat rechtlijnig door met grote snelheid. Zijn experiment breidt hij ook uit tot een deel op het album wat hij Narcotic Suite noemt. Drie complexe elektronicamonsters die nog het meest weg hebben van seks tussen twee kernreactoren.
- 1997 The Fat of the Land
Het hoogtepunt van het succes. Fat of the land is meer Big Beat-achtig en songgericht en bevat minder loopachtige tracks. Voor het eerst trekt ook Keith zijn mond open. Fat of the land is een samenhang van ruwe vetheid met hiphop, rave en rockinvloeden met een wat donkere mystieke sfeer waar je de vinger niet makkelijk op legt. Dit heeft bijvoorbeeld de cover Narayan die bijna 10 minuten duurt. Op Serial Thrilla en Fuel my fire probeert Liam een wat meer rockgerichte aanpak. Deze laatste is een duet tussen Keith en Saffron van N-Joi en Republica. Kool Keith doet zijn zegje subliem op het relatief rustige Diesel Power. Het album is de puberteit van menig jongere geweest.
Dit album is een DJ mix album, uitgevoerd door Liam Howlett. Het album is een bewerkte versie van de mix die te horen was in het radio programma "Breezeblock" op Radio 1 van de BBC in Engeland. Vanwege copyright problemen kon niet de gehele set op cd worden uitgebracht. Het album is een mix van de favoriete nummers van Liam.
The Prodigy speelde met dit moeizaam tot stand gekomen album in op de populariteit van de elektropunk. AONO is weer wat meer loopgericht al zijn de meeste Prodigy-invloeden te herkennen van Fat of the land. Het album bevat dezelfde duistere en mysterieuze sfeer en het geluid is al even bot en lomp. Het album slaat hard binnen met Spitfire en kent hoogtepunten als Hotride, Action Radar, Phoenix en The Way it is. Te gast zijn onder andere Juliette Lewis, Kool Keith en de Liam Galagher.
Een collectie van bijna alle singles die The Prodigy in 15 jaar heeft uitgebracht. Het album is uitgebracht in een normale versie (1 cd) en een beperkte uitgave (2 cd's). Tevens is er naast de release van het album een DVD uitgebracht met alle video's van The Prodigy. De singles Fire en Baby's Got A Temper staan niet op het album vanwege het feit dat Liam een hekel heeft aan deze singles. Het nummer Their Law is nooit een single geweest. De beperkte uitgave bevat een extra cd met daarop remixen, zeldzame en nieuwe nummers plus een aantal live nummers. De DVD bevat naast de video's (alleen Fire ontbreekt, Liam had ook een hekel aan de video voor dit nummer.) ook een compleet live optreden uit 1997 en een aantal "Behind the scenes" video's.
| Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| The Prodigy Experience | 28-09-1992 | ||||
| Music for the Jilted Generation | 04-07-1994 | ||||
| The Fat of the Land | 01-07-1997 | ||||
| The Dirtchamber Sessions Volume One | 22-02-1999 | ||||
| Always Outnumbered, Never Outgunned | 23-08-2004 | ||||
| Their Law: The Singles 1990-2005 | 17-10-2005 | ||||
[bewerk] Singles
Gebaseerd op gegevens van de Nederlandse Top 40.
- 1993 - What Evil Lurks EP - tip
- 1991 - Charly - tip
- 1992 - Everybody in the Place - tip
- 1993 - Out of Space - #3
- 1993 - Wind it Up - tip
- 1993 - One Love - tip
- 1994 - No Good (Start the Dance) - #2
- 1994 - Voodoo People - #14
- 1994 - One Love - tip
- 1995 - Poison - tip
- 1996 - Firestarter - #8
- 1996 - Breathe - #9
- 1997 - Smack My Bitch Up - #19
- 2002 - Baby's Got a Temper - #40
- 2004 - Girls - tip
- 2004 - Hotride - tip
- 2005 - Spitfire - tip
- 2005 - Voodoo People (Pendulum Remix) - tip
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| What Evil Lurks | XX-02-1991 | ||||
| Charly | XX-08-1991 | ||||
| Everybody in the Place | XX-12-1991 | ||||
| Fire/Jericho | 07-09-1992 | ||||
| Out of Space | 09-11-1992 | ||||
| Wind It Up (Rewound) | 29-03-1993 | ||||
| One Love | XX-10-1993 | ||||
| No Good (Start the Dance) | 16-05-1994 | ||||
| Voodoo People | XX-08-1994 | ||||
| Poison | 06-03-1995 | ||||
| Firestarter | 18-03-1996 | ||||
| Breathe | 11-11-1996 | ||||
| Smack My Bitch Up | 17-11-1997 | ||||
| Baby's Got a Temper | 01-07-2002 | ||||
| Girls/Memphis Bells | 21-06-2004 | ||||
| Girls | 30-08-2004 | ||||
| Hotride | 01-11-2004 | ||||
| Spitfire (single) | 04-04-2005 | ||||
| Voodoo People (Pendulum Remix)/Out of Space (Audio Bullys Remix) | 03-10-2005 | ||||
