Staffa
Staffa is een eiland aan de westkust van Schotland. Het behoort tot de Binnen-Hebriden.
De naam Staffa komt van het noors voor staf, kolom of pilaar eiland. Het eiland Staffa is bekend om zijn basaltgrotten. Het eiland is slechts 200 bij 600 meter groot, en is onbewoond. Er is een waterbron, en er groeit voldoende vegetatie om wat vee te laten grazen.
In de zomer kunnen toeristen met een boot langs Staffa varen. Het kan gevaarlijk zijn om binnen in de grotten te gaan, omdat er regelmatig stukken steen van het basalt afbreken en naar beneden vallen.
De grootste grot is Fingal's Cave. Deze grot is in 1772 ontdekt door Sir Joseph Banks, die Staffa aandeed, tijdens zijn expeditie naar IJsland. De grot ligt aan de zuidkant van het eiland, en is 75 meter lang, 14 meter breed, 22 meter hoog en heeft bij eb een diepte (onder water) van 24 meter.
 Ingang van grot |
 Fingal's Cave, 1900 |
 Binnen in de grot. Illustratie bij boek De wonderstraal van Jules Verne |
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Staffa op Wikimedia Commons. |
