Slag op het Merelveld
De Slag op het Merelveld (Slag van Kosovo Polje) vond plaats op 28 juni 1389. Het Servische leger leed een nederlaag tegen het Ottomaanse Rijk bij 'Kosovo Polje' (letterlijk 'Merelveld'). De Turkse sultan Murad I vond de dood, echter niet op het slagveld, maar in zijn zijden tent, waar hij werd vermoord door een dolkstoot van de Servische edelman Miloš Obilič. De Turken namen wraak en onthoofdden de Servische tsaar Lazar op het lijk van hun vermoorde sultan. Na de dood van Murad nam zijn opvolger Bayezid I het bevel over.
Omdat beide partijen zware verliezen hadden geleden zagen de Turken af van een verdere opmars. Sultan Bayezid bood de Serviërs een vergaande autonomie aan en trouwde met de dochter van de Servische tsaar. De weduwe van de Servische tsaar mocht als regentes van haar zoon Stefan Lazarević blijven regeren. Wel moesten de Serviërs troepen leveren om sultan Bayezid te helpen o.a. in de voor de Turken rampzalig verlopen veldslag bij Ankara. Na deze veldslag vluchten de zonen van sultan Bayezid naar Servië!
In tegenstelling tot de mythe kwam aan de zelfstandigheid van Servië pas een einde door onderlinge verdeeldheid en een invasie door de Hongaarse koning. De verdeelde Serviërs hadden geen andere keuze dan hulp in te roepen van de Turken. Pas in 1459, na de val van Constantinopel werd Servië volledig door het Ottomaanse rijk veroverd. Tot 1521 konden de Serviërs een zekere mate van zelfbestuur in stand houden.
De veldslag werkt door in Balkanconflicten van deze tijd, met name in dat rond Kosovo. De mythevorming rond deze slag speelde hier een grote rol: De dappere Serven onder leiding van een wijze koning en met dappere helden zoals Miloš Obilič in hun gelederen hebben deze slag weliswaar verloren, maar toch zien zij de veldslag als een overwinning. In de Servische visie hebben ze door hun onbaatzuchtige inzet op het Merelveld de Turkse opmars naar West-Europa tot staan gebracht.
De slag van Kosovo Polje werd bezongen in talloze epische treur- en heldenzangen en 28 juni werd sindsdien de nationale rouwdag, de Vidovdan. Iedere lente bloeien op de door bloed gedrenkte grond rode pioenrozen op: volgens een legende zijn ze ontsproten uit het bloed van de Servische helden.
De mythe van het Merelveld werd zo een voedingsbodem voor het Servische nationalisme.
