Simone Martini
Simone Martini (Siena , 1284– Avignon, 1344) was een Italiaans kunstschilder.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Martini is bekend geworden door zijn altaarstukken en andere religieuze schilderingen. Over zijn leven is weinig bekend, en vanwege het verschil in stijl is het bijna onmogelijk om een chronologie in zijn werk aan te brengen. Na bestudering van zijn schilderijen kan worden vastgesteld dat Martini kennis had genomen van werken van Duccio, Giotto en Franse kunst. Daarnaast haalde hij inspiratie uit werken van beeldhouwers als Giovanni Pisano. Martini's werk kan worden geplaatst in de periode van de vroege renaissance, na de eerste innovaties van Giotto.
Zijn eerste gesigneerde werk is het Maestà fresco in het Palazzo Pubblico in Siena uit 1316. Martini moet in 1315 al een gewaardeerde kunstenaar zijn geweest om in 1316 de opdracht voor de Maestà schildering te ontvangen. Evenmin zou hij als onbekend kunstenaar, voor een astronomisch hoog salaris, zijn aangenomen door Robert d'Anjou en zelfs in de adelstand zijn verheven.
Simone heeft enkele innovaties toegevoegd aan de devotiepaneel-schilderkunst. Op zijn laatst wordt hij genoemd in 1339 in verband met kardinaal Stefaneschi, voor wie hij werkte. Tevens was hij bevriend met de dichter Petrarca die hem eerde in een tweetal sonnetten. Hij zou voor Petrarca een portret hebben geschilderd van zijn muze Laura.
Na zijn dood in 1344 zou, volgens de biografie in Giorgio Vasari's Levens, zijn zwager Lippo Memmi een gedeelte van zijn werken hebben voltooid.
[bewerk] Schilderstijl
De werken van Simone Martini behoren tot de Gotiek.
[bewerk] Musea
De schilderijen van Simone Martini zijn in diverse musea, onder andere in:
- Hermitage in Sint-Petersburg
- J. Paul Getty Museum in Los Angeles
- Louvre in Parijs
- Uffizi in Florence
[bewerk] Werken
- Sint Lucas, 1330
- De Madonna uit een Annunciatie, 1340-1344
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Simone Martini van Wikimedia Commons. |
