Scapa Flow
Scapa Flow is een beschutte baai in the Orkney-eilanden (Schotland).
De baai ligt tussen de eilanden Mainland (Orkney), Graemsay, Burray, South Ronaldsay en Hoy en is beroemd als ankerplaats voor de Britse koninklijke marine tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De Vikingen gebruikten de binnenzee reeds voor hun oorlogsschepen en tot 1956 bleven de Britten haar als marinebasis gebruiken.
Na afloop van de Eerste Wereldoorlog werd de Duitse oorlogsvloot (de Hochseeflotte) hier voor anker gelegd in afwachting van de bepalingen van het Verdrag van Versailles. Maar in juni 1919 gaf de Duitse bevelvoerder, Ludwig von Reuter, opdracht de schepen tot zinken te brengen om te voorkomen dat de vloot in Britse handen viel. In de jaren 1920 werd een aantal schepen geborgen, maar er liggen er nog acht, die een toeristische attractie vormen voor duikers. Het (hoogwaardig) staal van deze schepen heeft in het ruimtevaarttijdperk een nieuwe bestemming gekregen. Omdat het vóór 1946, dus vóór de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, werd gemaakt, is het veel minder radioactief en daardoor onmisbaar voor extreem gevoelige stralingsdetectoren zoals in ruimteschepen. Apparatuur die met de Apollo op de maan is gezet, delen van de ruimtesonde Galileo die naar Jupiter is gezonden, en de ruimtesonde Pioneer bevatten stukken staal van de Duitse keizerlijke vloot die in Scapa Flow boven water zijn gehaald.
| Bron(nen): |
|
