Salomonsoordeel
Een Salomonsoordeel is in de meeste gevallen een oordeel waarbij de beide partijen een rechtvaardig deel toegewezen krijgen, maar vooral is het een rechtvaardig en eerlijk oordeel. Meer specifiek heeft het Salomonsoordeel betrekking op het toewijzen van iets ondeelbaars en de paradoxale manier waarop dit oordeel tot stand komt (dreigen te delen). Dit komt tot uitdrukking in onderstaande legende, die wordt toegeschreven aan de wijze vorst van Israël.
[bewerk] Het verhaal van Salomon
Op een dag werden twee vrouwen voor Salomo gebracht die beiden hetzelfde kind betwistten. Volgens de ene vrouw had de andere vrouw haar kind heimelijk weggenomen, nadat ze haar eigen kind in haar slaap had doodgedrukt. Nu claimden ze beiden het kind. De wijze vorst liet een scherprechter komen en zei: "Aangezien u beide het kind wilt bezitten, zal ik het rechtvaardig in tweeën laten delen. Beul, hak met uw zwaard het kind in tweeën!" De onechte moeder keek tevreden, maar de echte moeder viel snikkend voor de wijze vorst neer en riep: "Laat haar het kind, maar laat u het alstublieft in leven!" Salomo keek goedkeurend op haar neer, zond de beul weg en zei: "Alleen een echte moeder reageert zoals u deed. Hier is uw kind!"
[bewerk] Context
Dit verhaal is door Bertolt Brecht herzien en in een nieuwe vorm gegoten: Kaukadische Kreidekreis (toneelversie) en Augsburgse Kreidekreis (prozaversie). Hierin relativeerde Bertolt Brecht de betekenis van het biologisch moederschap; ook ieder ander zou een goed en integer ouder kunnen zijn of worden.
In het moderne familierecht wordt het begrip paradoxale toewijzing gebruikt (onder andere Prof G.P. Hoefnagels) voor de toewijzing van het kind aan de andere ouder, als de ouder waar het kind verblijft de omgangsregeling frustreert. Deze wijze van oordeelvorming vindt in wezen zijn grondslag in het Salomonsoordeel.
