Romario de Souza Faria
| Persoonlijke informatie | ||
|---|---|---|
| Volledige naam | Romário de Souza Faria | |
| Bijnaam | O Baixinho (Het Kleintje) | |
| Geboortedatum | 29-01-1966 | |
| Geboorteplaats | Rio de Janeiro, Brazilië | |
| Lengte | 169 cm | |
| Gewicht | 72 kg | |
| Been | {{{been}}} | |
| Club-informatie | ||
| Spelend bij | CR Vasco da Gama | |
| Contract tot | {{{contracttot}}} | |
| Positie | Aanvaller | |
| Interlands | ||
| 1987-2005 |  Brazilië |
70 (55) |
Romário de Souza Faria (Rio de Janeiro, 29 januari 1966) is Braziliaans profvoetballer. Hij speelde als aanvaller voor onder meer het Braziliaans nationaal elftal, CR Vasco da Gama, PSV en FC Barcelona. De bijnaam van Romário luidt O Baixinho (Het Kleintje), verwijzend naar zijn geringe lengte.
Inhoud |
[bewerk] Clubvoetbal
Romário werd geboren en groeide op in de favelas van Jacarezinho, één van de sloppenwijken van Rio de Janeiro, en hij speelde zoals zoveel Brazilianen straatvoetbal. Hij begon als clubvoetballer bij Olaria Atlético Clube in 1983. In 1985 vertrok Romário naar de Braziliaanse topclub CR Vasco da Gama. Na de Olympische Spelen van 1988 werd hij aangekocht door PSV Eindhoven. In Nederland kende Romário veel succes met drie landstitels en twee bekers. FC Barcelona werd in 1993 zijn nieuwe club. Romário maakte bij de Catalaanse club deel uit van het illustere Equipo de Sueño. Hij vormde een aanvalsduo met de Bulgaar Hristo Stoitchov en de Deen Michael Laudrup. De Braziliaan had een hoofdrol in de galavoorstelling tegen Real Madrid in 1994. Het werd 5-0 voor FC Barcelona en Romário scoorde drie keer. Bovendien gaf hij de assist op Iván Iglesias voor de laatste treffer. In 1994 werd echter ook de finale van de UEFA Champions League verloren door FC Barcelona. In Athene werd het 4-0 voor AC Milan. Begin 1995 keerde Romário na een conflict met FC Barcelona-trainer Johan Cruijff terug naar Brazilië om bij CR Flamengo te gaan spelen. Begin 1997 ging hij opnieuw in de Primera División spelen, ditmaal bij Valencia CF. Zijn tweede Spaanse periode was echter geen succes en binnen een jaar verliet Romário Valencia CF alweer.
Daarna speelde hij in Brazilië achtereenvolgens bij CR Flamengo (1997-1999), CR Vasco da Gama (2000-2002), Fluminense FC (2002-2004) en opnieuw CR Vasco da Gama (2005-heden) In 2003 stond Romário enkele maanden bij Al-Sadd Sport Club uit Qatar onder contract, maar bij deze club speelde hij slechts drie competitieduels. Voor de AFC Champions League, de competitie waarvoor Al-Sadd hem in eerste instantie had gecontracteerd, bleek de Braziliaan niet speelgerechtigd.
In april 2006 vertrok Romário op huurbasis naar het Amerikaanse Miami FC, dat uitkomt in de USL First Division (één niveau onder de Major League Soccer). Hoofddoel was om zo veel mogelijk doelpunten te maken om zo op het magische aantal van duizend doelpunten te komen. Romário scoorde uiteindelijk negentien treffers, waarmee hij volgens zijn eigen telling op 984 doelpunten kwam. In september besloot de Braziliaan zijn jacht naar de duizend goals voort te zetten in Australië. Romário tekende een contract voor vier weken als gastspeler bij Adelaide United, wat mogelijk was doordat volgens de reglementen van de Australische voetbalbond clubs per seizoen twee spelers voor een maand mogen vastleggen als gastspeler. Veel succes had Romário niet Down Under: in wedstrijden kwam hij slechts één keer tot scoren. Na zijn periode in Australië keerde de Braziliaan terug naar CR Vasco da Gama om met de club het slot van de Campeonato Brasileiro mee te maken.
[bewerk] Clubprijzen
- 1x Spaans landskampioen: 1994
- 3x Nederlands landskampioen: 1989, 1991, 1992
- 2x KNVB-beker: 1989, 1990
- 1x Braziliaans landskampioen: 2001
- 4x Kampioen van de staat Rio de Janeiro: 1987, 1988, 1996, 1999
- 2x Copa Mercosur: 1999, 2000
[bewerk] Braziliaans elftal
Romário speelde 79 interlands, waarin hij 64 doelpunten maakte. De aanvaller won met Brazilië in 1988 zilver op de Olympische Spelen van Seoel. Dit toernooi was de grote doorbraak van Romário. Met zeven treffers leidde hij zijn land naar de finale, waarin met 2-1 werd verloren van de Sovjet-Unie. Het WK 1994 in de Verenigde Staten werd door Romário met Brazilië gewonnen. Met vijf doelpunten had de aanvaller een belangrijk aandeel in dit succes van De Goddelijke Kanaries. De finale werd na strafschoppen van Italië gewonnen, nadat de wedstrijd in een 0-0 gelijkspel was geëindigd. Verder won Romário met Brazilië ook de Copa América (1997 en 1999) en de Confederations Cup (1997). Na enkele jaren niet opgeroepen te zijn geweest voor de nationale selectie, gunde bondscoach Carlos Alberto Parreira Romário een afscheidswedstrijd. Op 28 april 2005 speelde de aanvaller tegen Guatemala zijn laatste interland. Hij maakte het tweede doelpunt in de oefenwedstrijd, die uiteindelijk met 3-0 werd gewonnen door Brazilië.
[bewerk] Prijzen
- Olympisch zilver: 1988
- Wereldkampioen: 1994
- Copa América: 1997, 1999
- Confederations Cup: 1997
[bewerk] Persoonlijke prijzen
Naast de diverse prijzen die Romário met zijn land en clubs won, veroverde de Braziliaan ook verschillende persoonlijke prijzen. In 1994 werd hij door de FIFA uitgeroepen tot Wereldvoetballer van het Jaar. In 2000 ontving Romário de prijs voor Zuid-Amerikaans Voetballer van het Jaar.
[bewerk] Topscorerstitels
Romário mocht zich negentien keer topscorer van een officiële competitie noemen. Romário met drie topscorerstitels in de Campeonato Brasileiro mederecordhouder samen met Darío (jaren zeventig) en Tulio (jaren tachtig en negentig). Verder is hij met zeven keer topscorer van het Campeonato Carioca (kampioenschap van de staat Rio de Janeiro) recordhouder. Alleen Zico komt met zes titels als Rio's artilheiro enigszins in de buurt.
| Jaar | Ploeg | Competitie | Goals |
| 1986 | CR Vasco da Gama | Campeonato Carioca | 20 |
| 1987 | CR Vasco da Gama | Campeonato Carioca | 16 |
| 1988 | Brazilië | Olympische Spelen | 7 |
| 1989 | PSV | PTT-Telecompetitie | 19 |
| 1990 | PSV | PTT-Telecompetitie | 23 |
| 1991 | PSV | PTT-Telecompetitie | 25 |
| 1994 | FC Barcelona | Primera División | 30 |
| 1996 | CR Flamengo | Campeonato Carioca | 26 |
| 1997 | Brazilië | Confederations Cup | 7 |
| 1997 | CR Flamengo | Campeonato Carioca | 18 |
| 1998 | CR Flamengo | Campeonato Carioca | 10 |
| 1999 | CR Flamengo | Copa Mercosur | 18 |
| 1999 | CR Flamengo | Campeonato Carioca | 16 |
| 2000 | CR Vasco da Gama | Wereldkampioenschap | 3 |
| 2000 | CR Vasco da Gama | Campeonato Brasileiro | 39 |
| 2000 | CR Vasco da Gama | Copa Mercosur | 11 |
| 2000 | CR Vasco da Gama | Campeonato Carioca | 19 |
| 2001 | CR Vasco da Gama | Campeonato Brasileiro | 21 |
| 2005 | CR Vasco da Gama | Campeonato Brasileiro | 22 |
