Overleg:Radio Audizioni Italiane
tekst van de redirect Op 6 oktober 1924 begon de naamloze vennootschap URI (Unione Radiofonica Italiana) met regelmatige radio-uitzendingen vanuit Rome. Daarmee startte de eerste reguliere omroepdienst in Italie. De URI was in handen van een aantal industriële ondernemingen en had als enige een uitzendvergunning verkregen. In 1928 vond er een reorganisatie plaats waarbij de naam van de URI werd veranderd in EIAR (Ente Italiano Audizioni Radiofoniche) en de fascisten, die daarvoor aan de macht waren gekomen, hun greep op de radio versterkten. Geleidelijk aan breidde het aantal zenders uit. Bijna heel Italië kon radioprogramma’s van de EIAR ontvangen toen er in 1932 radiozenders in Bari, Milaan en Florence in gebruik werden genomen. In vergelijking met andere Europese landen was dat traag, de redenen daarvoor waren de slechte economische situatie en de fascisten die pas na een tijd de mogelijkheden van de radio (voor voornamelijk propaganda) zagen. Maar de overheid experimenteerde wel toen al met televisie-uitzendingen.
Na de val van het fascisme werd de Italiaanse omroep in 1944 omgedoopt in de RAI (Radio Audizioni Italiane) en twee jaar later kwamen er twee zendernetten, rood en blauw. Door de naderende komst van televisie en de voor de RAI onzekere naoorlogse situatie, kwam een meerderheid van de aandelen van de RAI in handen van de staat en verstrekte de overheid aan de RAI een concessie voor twintig jaar, waarmee de staatsomroep het exclusieve recht kreeg om omroepprogramma’s uit te zenden. In 1954 werd de naam dan ook gewijzigd in RAI-Radiotelevisione Italiana. Op 3 januari 1954 begon het televisietijdperk in Italie, toen begon de RAI met regelmatige uitzendingen en in 1961 kwam er een tweede televisieprogramma. Eerst waren er alleen avonduitzendingen, maar na verloop van tijd begon de Italiaanse omroep ook met regelmatige middaguitzendingen.
