Pterocarya
| Pterocarya | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Pterocarya rhoifolia |
||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
|
||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Pterocarya Nutt. ex Moq. |
Pterocarya (In het Nederlands vaak Vleugelnoot genoemd) is een geslacht van bladverliezende bomen in de Okkernootfamilie. Het geslacht is inheems in Azië.
De wetenschappelijke geslachtsnaam is afgeleid van de Griekse woorden pteron = noot en karyon = vleugel.
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
De bladeren zijn geveerd. De bladeren zijn 20-45 cm lang, met 11-25 deelblaadjes.
De bloemen zijn eenslachtig, en hangen in katjes. De katjes rijpen in 6 maanden en zijn dan 15-45 cm lang. Elk draagt dan 20-80 zaadjes. De zaadjes zijn kleine vruchtjes met korte (5-10 mm) en brede (5-10 mm) vleugeltjes. In sommige soorten zijn deze 10-25 mm langer en smaller (2-5 mm).
[bewerk] Taxonomie
Er zijn ongeveer 6 soorten vleugelnoot, waarvan er 5 in China voorkomen:
- Pterocarya fraxinifolia (Poir.)Spach.- Kaukasische vleugelnoot [1]. Deze is inheems in de Kaukasus en de Elboers.
- Pterocarya hupehensis - Hubei vleugelnoot komt uit centraal China.[2]
- Pterocarya macroptera - Grootbladige vleugelnoot. West en zuidwest China[2].
- Pterocarya rhoifolia - Japanse vleugelnoot. Japan, oost China (Shandong)[2].
- Pterocarya stenoptera - Chinese vleugelnoot. China, wijdverspreid in China[2].
- Pterocarya tonkinensis - Tonkin vleugelnoot. Zuidelijk China (Yunnan), Indo-China[2].
Een andere uit China afkomstige boom, de wielvleugelnoot, met gelijksoortig gebladerte maar met een ongewoon ronde vleugel rond de noot, in plaats van twee vleugels aan de zijden, vroeger Pterocarya paliurus genoemd, is nu naar een nieuw geslacht als Cyclocarya paliurus verplaatst.[3]
[bewerk] Ecologie
De bomen in dit geslacht zijn voedselplant voor de houtwesp Tremex fuscicornis.
[bewerk] Gebruik
Vleugelnoten zijn aantrekkelijke, grote, en snelgroeiende bomen. Incidenteel worden ze in parken en grote tuinen aangeplant.
De Pterocarya fraxinifolia is buiten Azië de meest aangeplante boom. Maar waarschijnlijk is Pterocarya rhoifolia de meest aantrekkelijke. De hybride P. x rehderiana, een kruising tussen Pterocarya fraxinifolia en Pterocarya stenoptera, groeit zelfs nog sneller en wordt af en toe aangeplant voor houtproductie. Het hout is van goede kwaliteit, vergelijkbaar met de walnoot, hoewel niet helemaal even dicht en sterk.
[bewerk] Media
 P. fraxinifolia |
 P. rhoifolia |
 P. stenoptera |
