Phytochroom
Phytochroom is een plantpigment, dat betrokken is bij het waarnemen van licht en werkt als een lichtsensor. Hierdoor wordt het dag- en nachtritme geregeld en gaat de plant naar het licht toegroeien als het in de schaduw komt te staan. Ook veel bloeiende planten (Angiospermae) gebruiken phytochroom om de bloei te reguleren.
Er zijn twee soorten phytochroom B (isomeren)
- Phytochroom B1 (Pr) en
- Phytochroom B2 (Pfr).
Phytochroom B1 absorbeert het rode licht van 660 nm, terwijl phytochroom B2 het verrood licht van 730 nm absorbeert. Daglicht bestaat voor een groot gedeelte uit rood licht en er is dan vooral het phytochroom B2 aanwezig. Gedurende de nacht verandert het phytochroom B2 in phytochroom B1.
[bewerk] Bloeireacties
Veel bloeiende planten reageren met bloei op de daglengteverschillen in de verschillende seizoenen. Er zijn lange dag, dag neutrale en korte dag planten. Lange dag planten bloeien in het voorjaar en de zomer als de dagen steeds langer worden en er een bepaalde daglengte is bereikt. Korte dag planten bloeien pas als de dagen korter worden en er een bepaalde daglengte is bereikt. Dag neutrale planten gebruiken voor hun bloei geen daglengte, maar bijvoorbeeld de temperatuur en gaan pas bloeien als er een bepaalde koude- of warmtesom is bereikt.
Bloemen reageren ook op phytochroom. Zo openen de bloemknoppen van Ipomoea zich in de loop van de dag onder invloed van de zon en die van de Avondkoekoeksbloem in de avond.
[bewerk] Groeireacties
Phytochroom B2 gaat de strekking van zaailingen tegen, omdat de kieming in de grond plaats vindt en dus in het donker gebeurd. Komt de zaailing boven de grond dan moet de strekkingsgroei stoppen. Ook bladgroei, chlorofyl aanmaak en het rechtop laten groeien van het epicotyl of hypocotyl van zaailingen worden beïnvloed door het phytochroom.
[bewerk] Ontdekking
Phytochroom werd in 1959 geïsoleerd door een groep onderzoekers van het ARS’s Pioneering Research Laboratories. Tot deze groep behoorden de plantenfysioloog Warren Butler en de biochemicus Harold Siegelman. In 1983 werd door zowel de Quail als de Lagarias laboratoria het gezuiverde phytochroom verkregen en in 1987 werd de genetische code gepubliceerd. In 1989 werd ontdekt dat er meerdere typen van het phytochroom bestaan. Zo hebben erwtenplanten twee typen, terwijl Arabidopsis vijf verschillende typen heeft.
