Onroerende zaak
Onder onroerende zaak, onroerend goed en vastgoed wordt verstaan de grond of een zaak die duurzaam verenigd is met de grond. Het begrip vastgoed wordt ook wel onderscheiden van onroerend goed doordat bij vastgoed de grond niet wordt meegenomen, maar alleen de gebouwen (of opstal) en overige bouwwerken die op de grond staan. De begrippen worden echter ook wel als synoniemen van elkaar gebruikt.
[bewerk] Nederlandse situatie
Met ingang van 1 januari 1994 is het begrip goed in het Nederlandse Nieuw Burgerlijk Wetboek (NBW) gewijzigd in zaak, waardoor sindsdien gesproken moet worden van onroerende zaken in plaats van onroerende goederen.
De zakelijke rechten zoals eigendomsrecht, recht van opstal, splitsing in appartementsrechten, recht van vruchtgebruik, recht van erfpacht etc. die op een onroerende zaak zijn gevestigd worden opgenomen in het kadaster.
Volgens constante jurisprudentie is de verbondenheid geen vereiste meer om een zaak als onroerende te betitelen. Een stacaravan die gedurende langere tijd op dezelfde plek verblijft is daarmee onroerend. Door natrekking worden alle zaken die met de grond duurzaam verenigd zijn eigendom van de eigenaar van de grond tenzij daarvoor een opstalrecht is gevestigd.
Over onroerende zaken wordt door gemeenten onroerende-zaakbelasting geheven.
