Metro van Parijs
Lijnen van de metro van Parijs |
|
Metrolijn 1 | |
Metrolijn 2 | |
Metrolijn 3 | |
Metrolijn 4 | |
Metrolijn 5 | |
Metrolijn 6 | |
Metrolijn 7 | |
Metrolijn 8 | |
Metrolijn 9 | |
Metrolijn 10 | |
Metrolijn 11 | |
Metrolijn 12 | |
Metrolijn 13 | |
Metrolijn 14 | |
Zie ook: | |
RER |
De metro van Parijs is het belangrijkste middel van openbaar vervoer in de Franse hoofdstad en vierde in 2000 zijn honderdjarige bestaan. De Parijse metro wordt geëxploiteerd door de RATP, heeft 16 lijnen en vormt een netwerk met een lengte van 213 kilometer en 297 stations.
Inhoud |
[bewerk] Gebruik
Alle lijnen hebben een kleur en een nummer en staan op een plattegrond die zowel op papier verkrijgbaar is als op borden in elk metrostation in Parijs hangt. De lijnen van de RER (het regionaal expresnet) kunnen ook met een metrokaartje worden gebruikt. De metro is een ideaal vervoermiddel om snel door Parijs te reizen.
De verschillende lijnen rijden allemaal over eigen sporen; er is dus geen enkel perron dat door meer dan één lijn gebruikt wordt. Bij het overstappen moet men altijd door de gangen van het metrostation naar een ander perron lopen.
Er zijn losse kaartjes, carnets met tien kaartjes, toeristische dagpassen (Mobilis) en meerdaagse passen Paris Visite te koop. Voor je de metro ingaat stop je het kaartje in de automaat. Bij een geldig toegangsbewijs gaat het poortje open, bij de RER is dit ook nodig bij de uitgangen.
Met een kaartje kun je zolang onder de grond reizen en zovaak overstappen als je wilt (binnen een zone), maar zodra je het systeem verlaat en daarna weer wilt instappen, moet je weer een nieuw kaartje gebruiken.
Parijzenaars zelf reizen met een Carte Orange voor een week (coupon hebdomadaire) of een maand (coupon mensuel). Hiervoor is een pasfoto nodig.
Overstappunten zijn die metrostations die aangeduid worden met een open rondje 'o' (correspondances) op de plattegrond. Daar kan men overstappen op een andere lijn.
De metro rijdt van een uur of vijf 's morgens tot één uur 's nachts.
[bewerk] Bekende stations
De metrostations worden aangegeven door het bord 'Metropolitain' in groene art nouveau-letters (zie afbeelding), een rode lantaarn met in het wit het woord 'Métro' of een grote gele 'M' in een cirkel en zijn overal gemakkelijk te vinden. De uitgang wordt aangegeven met blauwe borden met het woord 'sortie', overstappers volgen de oranje borden met het woord 'correspondance'.
De bekendste Parijse metrostations zijn die waar men uitstapt voor de belangrijkste bezienswaardigdheden van Parijs zoals:
- Anvers (voor de Sacré-Coeur)
- Hôtel de Ville (voor Hôtel de Ville)
- Champ de Mars (metrostation)-Tour Eiffel (metrostation) (RER) (Eiffeltoren)
- Invalides (voor Hôtel des Invalides)
- Palais Royal - Musée du Louvre (voor Louvre-Rue de Rivoli)
- Pigalle / Blanche (voor Moulin Rouge)
- Charles de Gaulle - Étoile (voor de Arc de Triomphe)
- Palais Royal - Musée du Louvre (voor Palais Royal-Museé du Louvre)
- Saint-Michel-Notre-Dame (RER)
- Havre-Caumartin (voor de grote warenhuizen rond Boulevard Haussmann)
De afstand tussen twee stations is met gemiddeld 580 meter veel kleiner dan bij de meeste andere metrosteden.
[bewerk] Geschiedenis
Op 19 juli 1900 werd lijn 1 geopend tussen Porte Maillot en Porte de Vincennes. Deze lijn was gebouwd door de Compagnie du Chemin de Fer Métropolitain de Paris (CMP). In 1910 werd de Société du Chemin de Fer Electrique Nord-Sud de Paris (Nord-Sud) opgericht die de lijnen A en B bouwde (de huidige lijnen 12 en 13). In 1930 werd Nord-Sud overgenomen door de CMP. In 1948 werd deze onderneming overgenomen door de overheid en kreeg de naam RATP (Régie Autonome des Transports Parisiens).
In 1956 is de metro op rubberbanden geïntroduceerd. Op 5 van de 16 lijnen rijden in 2004 metrostellen op luchtbanden.
In 1998 opende Parijs metrolijn 14, volautomatisch, zonder bestuurder. Deze treinen kunnen rijden met de uitzonderlijk hoge frequentie van elke 85 seconden, zijn 90 m lang en hebben elk een capaciteit van bijna 800 passagiers. Lijn 14 vervoert thans snel en comfortabel 240.000 passagiers per dag. Bijna 200 miljoen reizigers hebben al zonder problemen gereden met lijn 14.
[bewerk] Lijst van metrolijnen
Nr. | Opmerking | Kleur | Route | Openingsjaar | Lengte (km) | Aantal stations |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | bandenmetro sinds 1964 | geel | La Défense -
Château de Vincennes |
1900 | 16,5 | 25 |
2 | 2 Nord tot 14 oktober 1907 | blauw | Porte Dauphine -
Nation |
1900 | 12 | 25 |
3 | olijfgroen | Pont de Levallois-Bécon -
Gallieni |
1904 | 12 | 25 | |
3b | afgescheiden van lijn 3 op 2 april 1971 | lichtblauw | Porte des Lilas -
Gambetta |
1921 | 1,3 | 4 |
4 | bandenmetro sinds 1967 | violet | Porte de Clignancourt -
Porte d'Orléans |
1908 | 10,5 | 26 |
5 | oranje | Bobigny Pablo Picasso -
Place d'Italie |
1906 | 14,5 | 22 | |
6 | 2 Sud tot 14 oktober 1907; bandenmetro sinds 1974 | mintgroen | Charles de Gaulle-Etoile -
Nation |
1900 | 13,5 | 28 |
7 | roze | La Courneuve-8 Mai 1945
- Villejuif-Louis Aragon / Mairie d'Ivry |
1910 | 22,5 | 38 | |
7b | afgescheiden van lijn 7 op 3 december 1967 | mintgroen | Louis Blanc -
Pré-Saint-Gervais |
1911 | 3 | 8 |
8 | lila | Balard -
Créteil-Préfecture |
1913 | 22 | 37 | |
9 | groen | Pont de Sèvres -
Mairie de Montreuil |
1922 | 20 | 37 | |
10 | oker | Boulogne Pont de Saint-Cloud -
Gare d'Austerlitz |
1913 | 12 | 23 | |
11 | bandenmetro sinds 8 november 1956 | bruin | Châtelet -
Mairie des Lilas |
1935 | 6,5 | 13 |
12 | Nord-Sud A tot 1930 | donkergroen | Porte de la Chapelle -
Mairie d'Issy |
1910 | 14 | 28 |
13 | Nord-Sud B tot 1930 | lichtblauw | Gabriel Péri Asnières-Gennevilliers / Saint-Denis-Université -Châtillon-Montrouge | 1911 | 21 | 30 |
14 | bandenmetro, volautomatische exploitatie | donkerpaars | Saint-Lazare -
Bibliothèque François Mitterrand |
1998 | 8 | 8 |
[bewerk] Lijnenkaart
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Paris Metro op Wikimedia Commons. |