Maximiliaan III Jozef van Beieren
| 1727-1777 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Keurvorst van Beieren | ||||||
|
||||||
|
Maximiliaan III Jozef (München 28 maart 1727 – aldaar 30 december 1777) was van 1745 tot 1777 keurvorst van Beieren. Hij was de zoon van de Beierse keurvorst en Duitse keizer Karel Albert en Maria Amalia van Oostenrijk, dochter van keizer Jozef I.
Hij werd in januari 1745 door zijn stervende vader mondig verklaard en besteeg na diens dood in diezelfde maand de troon van Beieren, dat in de Oostenrijkse Successieoorlog verwikkeld was. Reeds in april sloot hij met Oostenrijk de Vrede van Füssen, waarbij hij de Oostenrijkse erfopvolgingsregeling zoals bepaald in de Pragmatieke Sanctie erkende en beloofde geen aanspraak te maken op de keizerstroon.
Hij verbeterde in zijn land de rechtspleging, verkleinde het leger en zijn hofhouding, hief vele kloosters op en bevorderde akkerbouw, nijverheid, wetenschap en kunst (met name literatuur). Tot zijn opvallendste daden behoren het invoeren van de algemene leerplicht en het stichten van de Bayerische Akademie der Wissenschaften. In het op orde brengen van de financiën was hij echter minder succesvol. Hij nam slechts beperkt deel aan de Zevenjarige Oorlog. Ondanks het feit dat hij streng katholiek was, hief hij de jezuïetenorde in zijn land op en stond hij het protestanten in München toe hun godsdienst te beoefenen.
Daar zijn huwelijk met Maria Anna Sophie van Polen en Saksen, dochter van Frederik August II van Saksen, kinderloos bleef, stierf met Max Jozef in 1777 de Beierse linie van het Huis Wittelsbach uit. Hij werd opgevolgd door Karel Theodoor van de Palts.
