Marijn Devalck
Marijn Devalck (16 maart 1951) is een Vlaamse acteur en zanger.
Hij schreef zijn eerste songs op 14-jarige leeftijd en begon zijn zangcarrière als tiener-popidool onder de naam Marino Falco. Hij brak door in 1966 met de hits Ma première cigarette en J'ai plus mon papa. Later kreeg hij een rol aangeboden in de musical The last days of Isaac, hij kreeg de smaak van het theater te pakken, en begon met studies Muziek en Dramatische kunst aan het Koninklijk Muziekconservatorium in Brussel.
Na het afstuderen ging hij acteren in theater. In 1978 kwam een gelijknamige LP uit, die nogal wat airplay kreeg. Zijn talent voor het acteren, dans en zang maakten hem belangrijk voor de musical in Vlaanderen. Hij speelde daarnaast een tijd in Duitsland de hoofdrol in de musical Jesus Christ Superstar en toerde door Vlaanderen en Nederland met het Koninklijk Ballet van Vlaanderen voor producties zoals de rockopera's Evita en de Nederlandse versieJesus Christ Superstar en musicals zoals West Side Story, Chicago en My Fair Lady. Naast het werk op het podium, verscheen hij ook op radio en televisie als presentator en als acteur in TV-films, zoals de bekroonde Er was eens in december (1978), De kaperbrief' (1990), De grijze man en Bunker (1991).
Bij het brede publiek werd hij ook bekend door TV-reeks zoals De Paradijsvogels in 1980. In 1990 aanvaarde hij de rol van worstenfabrikant Balthazar Boma in de populaire reeks F.C. De Kampioenen.
In 1993 maakte hij in de muziekwereld zijn terugkeer met de CD Tussen licht en donker, met daarop zijn bekendste hits Vleugels in de wind, Het gele strand, Zoete wijn en Rose. Met zijn begeleidingsgroep De Mannen toerde hij door Vlaanderen met het programma Marijn Devalck Zingt.
In juni 1996 kwam abrupt een einde aan deze toer door een motorongeval, waarbij hij zware letsels opliep aan het strottenhoofd. Dit einde betekende echter direct de start voor een eigen bedrijf, namelijk Podium Acts, een boekingskantoor voor exclusieve artiesten. Na enige jaren kwam er beterschap, en kon hij weer als zanger optreden, waarbij hij wordt begeleid door de diverse groepen die hij als manager tevens promoot. Daarna richtte hij ook een eigen platenlabel en muziekuitgeverij op, namelijk Moustache Records en Moustache Publishing. Die laatste namen verwijzen naar de snor die typerend is voor Marijn Devalck.
