Magnus van Noorwegen (- Ertheneburg, 1106) was de oudste zoon van hertog Ordulf van Saksen, van het Huis Billung, en Wulfhilde van Noorwegen. Magnus volgde zijn vader op als hertog in 1071 en ontpopte zich tot een verbeten vijand van aartsbisschop Adelbert van Bremen. Omdat hij de muiterij van Otto II van Beieren tegen Hendrik IV gesteund had, werd hij in 1070 gevangen genomen.Hij kwam pas vrij in 1073, maar in 1075-1076 werd hij opnieuw gevangen gehouden door Hendrik IV. Nadien verzoende hij zich met Hendrik en streed met hem tegen de Liutiezen. Toen hij in 1106 zonder zonen stierf, betekende dit het einde van het bestuur van het geslacht Billung over Saksen.
Magnus was gehuwd met Sophia van Hongarije (-1095), dochter van koning Béla I van Hongarije, weduwe van Ulrich I van Weimar, markgraaf van Istrië, en werd vader van:
