Leo III van Byzantium
Leo III was keizer van Byzantium in 717-741.
Leo III veroverde de troon en maakte daarmee een eind aan een tijdperk van onderlinge strijd. Hij had maar een paar maanden om snel de verdedigingswerken van Constantinopel te herstellen, omdat er spoedig een grote aanval van de Arabieren onder Maslama (de broer van de kalief) te trotseren viel. Het Griekse vuur vernietigde echter de vloot van de Arabieren en de Bulgaren kwamen de keizer te hulp.
De oorlog in Anatolië zou echer nog lang duren, maar Leo kon rekenen op steun van de Khazaren die ten noorden van de Kaukasus woonden en in onmin met de Kalief leefden. Zijn zoon Constantijn V trouwde in 733 met een dochter van de Khan. Zo kon Leo allengs de moslims uit Anatolië verdrijven. Leo kon daarom tijd steken in een aantal hervormingen van het staatsbestel en in het samenstellen van de Ecloga een handboek voor rechtsgeleerden. Dit boek was veel oosterser dan de wetten van Rome zoals vastgelegd door Justinianus. Er kwamen bijvoorbeeld veel lijfstraffen en verminkingen in voor.
Ook in geloofszaken toonde de keizer zich open voor invloed uit het oosten, waar hij geboren was. Zowel joden als moslims en ook christenen in de Aziatische streken van het rijk hadden al lange tijd kritiek uitgeoefend op de Byzantijnse gewoonte om iconen te vereren. Leo was het eigenlijk wel met hun kritiek eens en besloot de kerk van dit 'heidense' gebruik van gesneden beelden te zuiveren. Dit leidde echter tot een eeuw lang politieke ruzie, de iconoclasten crisis, die het rijk bijzonder duur te staan zou komen. De Paus was al onmiddellijk tegen, al was het maar om zijn rivaal de Patriarch een hak te zetten. In de Byzantijnse gebieden van Italië waren de iconen dan ook buiten Leo's bereik.
