Karl Friedrich Abel
Karl Friedrich Abel (Köthen (Anhalt), 22 december 1723 — Londen, 20 juni 1787) was een Duits componist.
[bewerk] Leven
Geboren in een muzikale familie (zowel zijn grootvader als vader waren gambaspelers, en zijn broer was violist) werd hij een uitstekend viola da gamba speler en componeerde veel muziek voor dat instrument. Hij was een leerling van J.S. Bach in Köthen en speelde in het orkest van Hasse in Dresden. Na Mannheim en Parijs te hebben bezocht vestigde hij zich in 1759 in Londen, waar hij musicus werd voor Koningin Charlotte. Hij kreeg steeds meer invloed, en zelfs Mozart had belangstelling voor zijn composities. Samen met Johann Christian Bach (de elfde zoon van Johann Sebastian, de zgn. Londense Bach) organiseerde hij de gekende Bach-Abel concerten in Londen, om op die manier hun composities te promoten. Na de dood van Bach verbleef hij twee jaar in Duitsland, maar kwam terug naar Londen om te spelen in de Grand Professional Concerts.
Meer dan 200 werken van hem zijn bewaard, waaronder symfonieën, concerto's, kamermuziek en sonates. Hij evolueerde mee met zijn tijd, en schreef zowel muziek in de galante stijl als in de stijl van het classicisme (de Mannheimer Schule). Zijn latere werken zijn over het algemeen minder creatief, maar bleven desondanks van hoge kwaliteit en populair. De meeste van zijn werken werden uitgegeven in Londen, Parijs, Amsterdam en Berlijn.
Ook Abel is weer zo'n componist die hoog werd aanzien in zijn tijd, maar door de geschiedenis wat opzij werd geschoven.
[bewerk] Werken
- Zes Symfonieën op. 7
- Zes Symfonieën op. 10
- Zes Symfonieën op. 17
- Zes Strijkkwartetten op. 15
- Zes Sonates voor fluit (of viool) en cello en bc, op. 2
- Zes Sonates voor twee violen (of traverso en viool) en bc, op. 3
- Zes Sonates voor viool, cello en bc, op. 9
- Suite voor bas viola da gamba in a klein
