Jan Kijne
Jan Kijne (Vlaardingen 3 januari 1895 - Waalsdorpervlakte, 13 maart 1941) was een een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Kijne was vertegenwoordiger en woonde ongehuwd in Vlaardingen. Hij sloot zich aan bij de Geuzengroep rondom Bernardus IJzerdraat, die basis had gevonden in de wandelvereniging Flardinga waar Kijne lid van was. De bestuursleden van deze vereniging in Vlaardingen, Arij Kop, Ies Kopershoek en Jacob van der Ende en de leden Kees van Aken en Jan van Wijk zijn verontwaardigd over de bombardementen van Rotterdam. Ze willen iets doen tegen de Duitse bezetter. Via Jan Kijne, een vriend van IJzerdraat, komen ze in contact met de Geuzen. Kijne zorgt voor de dagelijkse gang van zaken bij de Geuzen, zoals spionage en sabotage. Ook inlichtingen over Duitse installaties en versterkingen, oorlogschepen en munitieopslagplaatsen werden doorgegeven naar Engeland. Helaas is de organisatie te open en weten te veel mensen er van en worden de geuzen een voor een opgepakt door de Duitsers die er een groot showproces van maken.
Na zijn arrestatie eind 1940 of begin 1941 tot zijn dood zat Kijne vast in het Oranje Hotel in Scheveningen. Hij werd op 13 maart gefusilleerd. Kijne was een van de veroordeelden uit het Geuzenproces.
Jan Kijne is een van de achttien uit het gedicht Het lied der achttien doden van Jan Campert. In Schiedam is een straat naar hem vernoemd. Kijne ligt herbegraven op de Begraafplaats Emaus in Vlaardingen
