Jacques Ellul
Jacques Ellul (6 januari 1912 – 19 maart 1994) was een Frans socioloog, filosoof, en protestants theoloog.
Ellul werd geboren in Bordeaux als zoon van een wijnvertegenwoordiger en een lerares. Als zestienjarige gaf hij bijles in Latijn, Grieks, Frans en Duits. Toen hij achttien was las hij Das Kapital van Karl Marx. Ellul zou Marx' analyse van de rol van het geld in de maatschappij de rest van zijn leven als onovertroffen beschouwen, maar hij vond ook dat Marx niets te zeggen had over het menselijk bestaan. Hij ontwikkelde zich tot een filosoof die niet het geld maar de techniek als bepalende factor van de samenleving beschouwde, en liet zich niet alleen door Marx inspireren, maar ook door de bijbel.
Ellul haalde op zijn zeventiende zijn eindexamen middelbare school. Hij wilde daarna marineofficier worden, maar ging op aanraden van zijn vader rechten studeren. Op 10 augustus 1930 openbaarde God zich aan hem in de vorm van een visioen. Weldra schoof hij aan bij Emmanuel Mounier en diens blad Esprit, dat hij wilde omvormen tot de kern van een revolutionaire beweging. Uit onenigheid hierover met Mounier en zijn afkeer van diens katholicisme liet hij de groep Mounier achter zich. Ellul behaalde in 1936 zijn doctoraal, en doceerde rechten in Montpellier, Straatsburg, en Clermont-Ferrand. In 1940 werd hij door het Vichy-regime ontslagen omdat zijn in Triëst geboren vader niet de Franse nationaliteit bezat.
Ellul werd na de Tweede Wereldoorlog benoemd tot hoogleraar geschiedenis en organisatiesociologie, maar leverde zijn belangrijkste werk als criticus van de technologische ontwikkeling, en met name van de zielloze efficiency. Hij publiceerde in 1954 La Technique ou l'Enjeu du Siècle, dat de technische ontwikkeling behandelt, en dat een felle kritiek levert op alle negatieve aspecten die daarmee verbonden zijn. Volgens Ellul ontwikkelt de techniek zich tot een autonoom systeem waaraan de mens geen sturing meer kan geven. Hij onderscheidt ook nog andere algemene kenmerken van de techniek, zoals de versnelling van de ontwikkeling, en het zoeken van de ingenieurs naar de one best way. Het boek werd ontdekt door Aldous Huxley die het in de Engelstalige wereld introduceerde.
Ellul publiceerde meer dan 50 boeken, en schreef ook het voorwoord van Le Signe et la Technique, het bekendste boek van Gilbert Hottois. Hij vond navolging bij andere schrijvers, zoals de Amerikaan Langdon Winner, die het boek Autonomous Technology schreef met de these van Ellul in het achterhoofd. In Nederland is hij bekend geworden door de Nederlandse filosoof Hans Achterhuis.
Ellul was gehuwd, en had drie zoons en een dochter. Hij overleed op 82-jarige leeftijd te Bordeaux.
