Huize De Biezen
Huize de Biezen was een huis in Barneveld dat gedurende de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt als Nederlands reserveringskamp.
Circa 250 Joodse, door Duitsers "bevoorrechte" Nederlanders werden op december 1942, als onderdeel van Plan Frederiks in dit pand geïnterneerd, teneinde speciale bescherming te genieten vanwege hun zogenaamde maatschappelijke belang voor de Duitse bezetter. In werkelijkheid werd dit kamp, evenals de soortgelijke Villa Bouchina in Doetinchem en Huize De Schaffelaar in Barneveld, gebruikt om andere Joden binnen het bereik te houden: iemand die kans zou maken op het recht om niet vermoord te worden, zou dat recht gaan aanvechten in plaats van te vluchten. Op deze manier werden vele Joden, die om deze reden smeekbrieven verzonden naar de bezetter, binnen korte tijd gedeporteerd naar vernietigingskampen. De bewoners van dit kamp werden in september 1943 zelf ook gedeporteerd naar kamp Theresiënstadt, alwaar zij bijna allemaal de oorlog doorstonden.
Na de onafhankelijkheid van Indonesië is het terrein van De Biezen gebruikt als woonoord voor Zuid-Molukkers. Daarna werd het afgebroken.
| Plan-Frederiks |
|---|
|
