Het Brusselse regularissenklooster Jericho
Het Brusselse regularissenklooster Onze lieve Vrouw ter Rosen gheplant in Jericho wordt in 1456 (de akte dateert van 10 mei 1456) door de rechtstreekse tussenkomst van Filips de Goede, hertog van Bourgondië, en diens vrouw Isabella van Portugal gesticht door samenvoeging van twee communiteiten: het Catharinaklooster van de Witte Zusters, gelegen aan de Oude Graanmarkt in Brussel, en het klooster van de reguliere kanunnikessen van Onze Lieve Vrouw ter Cluysen in Eigenbrakel dat op 5 april 1456 door brand verwoest was. Enkele van de Witte Zusters uit het Catharinaklooster worden daarbij opgenomen in de nieuwe kloostergemeenschap Jericho. In 1490 gaat het klooster een spirituele associatie aan met de congregatie van Windesheim. In 1783 wordt het convent door keizer Joseph II opgeheven.
Uit Jericho zijn ruim vijfendertig handschriften bewaard gebleven. Dit is de grootste collectie uit een vrouwenklooster uit de Nederlanden na die van het regularissenklooster Sint-Agnes te Maaseik. De zusters van het convent hadden duidelijk een sterke voorkeur voor het schrijven van preken. Tussen 1460 en ca. 1700 noteerden ze honderden preken die ze in hun klooster hadden horen houden. Bijzonder is dat de namen van veel betrokken biechtvaders en kopiërende zusters worden vermeld. Uniek zijn ook de uitgebreide prologen op een drietal preekverzamelingen waarin de zusters gedetailleerd aangeven welk aandeel ieder van hen heeft gehad in het uitschrijven en redigeren van de preken.
