Herman Brusselmans

Herman Frans Martha Brusselmans (Hamme, 9 oktober 1957) is een Vlaams schrijver.

Brusselmans was eind jaren zeventig een vrij succesvolle voetballer. Hij speelde linksbuiten bij Vigor Hamme en SK Lokeren, en momenteel heeft hij een eigen minivoetbalclub: De Woody's, naar zijn overleden hond Woody. In 1981 trouwde hij en vestigde zich in Iddergem, in 1986 verhuisde hij naar Gent. In 2005 trouwde hij voor de tweede keer.

Brusselmans studeerde Germaanse filologie te Gent, waarna hij in een bibliotheek van een ministerie in Brussel ging werken. Over deze tijd in zijn leven gaat zijn doorbraakroman De Man die werk vond uit 1985. De hoofdpersoon, de zonderlinge bibliothecaris Louis Tinner, slijt zijn werkdagen met drinken en het fantaseren over het koffiemeisje. Het boek schetst met zijn neerslachtige ondertoon een goed beeld van de jaren tachtig. Het wordt door velen beschouwd als zijn beste werk en kreeg in 1998 een opvolger met Nog drie keer slapen en ik word wakker.

Brusselmans vormde samen met Tom Lanoye en Kristien Hemmerechts een nieuwe lichting in de Vlaamse literatuur die begin jaren tachtig opkwam. Zijn werk wordt gekenmerkt door een hoog autobiografisch gehalte waarin drank, seks en verveling terugkerende thema's zijn. Ook wordt in zijn boeken vaak gerefereerd aan het leven op het Vlaamse platteland van de jaren zestig, de tijd en de omgeving waarin Brusselmans opgroeide. Een roman die zich afspeelt in deze tijd, is Het einde van mensen in 1967 (1999). In de roman weeft Brusselmans vier korte verhalen in elkaar.

Zijn bekendheid heeft hij, buiten zijn werk, ook te danken aan zijn verschijning in de media. Hij is vaak te zien in talkshows en discussieprogramma's, heeft al jarenlang een wekelijkse column in het weekblad HUMO en staat (net als in zijn boeken) vaak garant voor provocerende uitspraken. Een beledigende opmerking over modeontwerpster Ann Demeulemeester in zijn boek Uitgeverij Guggenheimer (1999) leverde hem een proces op. Het bewuste boek was enige tijd niet verkrijgbaar.

De kritiek op zijn werk betreft meestal de eentonigheid van zijn oeuvre. Veel boeken gaan over zijn leven als beroemd schrijver en het schelden op zijn omgeving en collega-schrijvers. Door de critici wordt hij mede daardoor en door zijn vele optredens in de media vaak niet au sérieux genomen. Ondanks de kritiek is zijn werk, vooral bij een jong publiek, populair en groeide hij uit tot een van de best verkopende schrijvers van Vlaanderen.

Als veelschrijver brengt Brusselmans soms wel twee boeken per jaar uit en omvat zijn oeuvre inmiddels al meer dan dertig boeken.

Hij speelde ook een rolletje in de films La vie sexuelle des Belges 1950-78 en Camping Cosmos van Jan Bucquoy.