Hendrik IV van Engeland
| 1367-1413 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
|
Hendrik IV (3 april 1367 – 20 maart 1413) was koning van Engeland van 1399 tot 1413. Hij was de zoon van Jan van Gent (John of Gaunt) en Blanche, de dochter van Hendrik, hertog van Lancaster, en kleinzoon van Edward III. Hij stond ook bekend als Bolingbroke, naar het kasteel in Lincolnshire waar hij werd geboren. Hij was de eerste koning uit het Huis Lancaster.
In 1380 trouwde hij met Mary de Bohun. Zij kregen twee dochters en vier zonen, waaronder de toekomstige koning Hendrik V. Mary stierf in 1394.
Nadat hij steun had verleend aan zijn neef, koning Richard II, om diens opponenten te bestrijden, werd hij niettemin in 1398 verbannen en onterfd.
Op 30 september 1399 keerde hij terug, zette Richard af en nam zelf plaats op de troon. Hendrik was bij zijn kroning op 13 oktober 1399 de eerste koning na de Normandische verovering in 1066 die een toespraak hield in het Engels.
In 1403 hertrouwde Hendrik met Johanna van Navarra, dochter van koning Karel II van Navarra. Zij was al eerder getrouwd geweest en had vier zoons en vier dochters. Uit het huwelijk met Hendrik kwamen geen kinderen voort.
Hendriks regering werd gekenmerkt door velerlei opstanden. Er was weer strijd met de Schotten, Owen Glendower riep zichzelf in verzet in 1400 uit tot Prins van Wales en Henry Percy, graaf van Northumberland en daarna Scrope, de aartsbisschop van York, ontketenden een opstand. Eerst in 1406 kwam de rebellie enigszins tot rust.
Het parlement stoorde zich aan het feit dat Hendrik zo vaak om geld vroeg en stelde een adviesraad in. Bijgestaan door Arundel, de koninklijke kanselier en aartsbisschop van Canterbury, onttrok hij zich hieraan. In 1410 kwam de feitelijke macht aan zijn zoon. Op het laatst trok Hendrik nog weer de macht aan zich en haalde Arundel terug. Hij werd toen echter geplaagd door gezondheidsproblemen. Hij stierf in 1413 in Westminster en werd begraven in de kathedraal van Canterbury. Hij werd opgevolgd door zijn zoon als Hendrik V.
