Hangjongeren
Hangjongeren (ofwel hangjeugd) zijn jongeren die langdurig op een bepaalde plaats in de openbare ruimte verblijven (rondhangen).
De hangplek die men hiervoor uitkiest is vaak een centrale plaats in een wijk, zoals een winkelcentrum of speelplaats. Men zit of staat daar te praten, soms onder het genot van bier of frisdrank, en snoep of chips. Op de hangplek worden verworvenheden geshowd, vaak vinden de eerste schuchtere verkenningen van leeftijdgenoten van de andere sekse plaats.
Het rondhangen kan worden afgewisseld met activiteiten, zoals het rondrijden op bromfietsen of het spelen met skateboard of voetbal. In de dagen voor de jaarwisseling wordt het gekochte vuurwerk uitgetest.
Hoewel het verschijnsel van de rondhangende jeugd zeer oud is, is het de laatste decennia als een probleem gedefinieerd. Buurtbewoners, vooral ouderen, ervaren overlast in de vorm van lawaai en ergernis over achtergelaten rommel, of voelen zich onveilig in nabijheid van de jongeren.
In Rotterdam wordt sinds 2006 op het Zuidplein geëxperimenteerd met voor jongeren irritant zoemgeluid uit luidsprekers, dat ertoe moet leiden dat de jongeren hun hangplek verlaten.
Op een aantal plaatsen in Nederland heeft de overheid officiële hangplaatsen gecreëerd op locaties die weinig omwonenden last bezorgen. Het lukt echter niet altijd de jongeren naar de gewenste plek te krijgen, net zomin als men een biotoop van een populatie zoogdieren of vogels naar believen kan verplaatsen.
Recent is het fenomeen van de hangouderen of hangbejaarden. Dat zijn ouderen die bijeenkomen in een winkelcentrum of horeca-gelegenheid, weinig consumeren, en de sfeer naar het oordeel van winkeliers of uitbaters negatief beïnvloeden. Het verplaatsen van de hangouderen is echter, net als van de hangjongeren, vaak niet zo eenvoudig.
