Grafische rekenmachines van TI
Alle rekenmachines op de markt gebracht door Texas Instruments kunnen in twee groepen opgedeeld worden:
[bewerk] Rekenmachines met een processor gebaseerd op de Zilog Z80
De eerste rekenmachine, de TI-81 werd in 1990 uitgebracht. Ze was rond een Zilog Z80-processor met een kloksnelheid van 2MHz gebouwd, met 2,4 kB geheugen om programmaatjes in op te slaan.
De TI-81 was een basismodel, de TI-85, uitgebracht in 1992, was een stuk geavanceerder en bestemd voor ingenieurs; ze had een TI-Graph Link poort en 25 kB geheugen. De Zilog Z80-processor draaide op 6MHz.
In 1993 kwam de TI-82 uit, een moderner model van de TI-81: er kwam een TI-Graph Link bij; het geheugen werd vergroot ( van 2,4 kB tot 28 kB), en de kloksnelheid van de processor steeg tot 6 MHz.
Twee jaar later kwam de TI-80 uit, het absolute instapmodel en een lichte versie van de TI-81; zo is de processor een stuk minder snel (980 kHz vs. 6 MHz) en had de rekenmachine minder geheugen (7 kB vs. 28 kB).
In 1996 kwam de opvolger van de TI-82, de TI-83 uit. Deze populaire vesie werd opgevolgd door:
- de TI-83 Plus (1999), met 160 kB flashgeheugen en een extra programmeertaal assembler;
- de TI-83 Plus Silver Edition (2001), in doorzichtig plastic, met een processor aan 15 MHz, 96 kB gebruikersgeheugen en 1,5 MB flashgeheugen.
Midden 2004 kwam de opvolger van de TI-83, de TI-84 Plus uit. Deze had een processor aan 15 MHz, 24 kB RAM en 480 kB flashgeheugen. Gelijktijdig kwam de opvolger van de Silver Edition, de TI-84 Plus Silver Edition uit, met ongeveer dezelfde eigenschappen als zijn voorganger.
Op het einde van 2004 werd de TI-82 STATS, een opvolger van de TI-82, uitgebracht.
De grafische rekenmachines van Texas Instruments worden vandaag de dag als hét hulpmiddel aangeprezen bij de exacte vakken. Zo worden de leerlingen in de 2de fase verplicht om een grafische rekenmachine aan te schaffen.
[bewerk] Programmeren
Op de meest recente versies van deze grafische rekenmachines is het mogelijk simpele applicaties en programma's te draaien en in een uiterst simpele werkomgeving, deze ook zelf te schrijven. Kernbegrippen in deze programma's: input, display, variabelen opslaan en uitlezezen, pause, if conditie then, stop.
De standaardfuncties op een rijtje:
- Disp "[toont deze tekens, maximaal 16 tekens lang]"
- Input "[toont deze tekens, maximaal 16 tekens lang]",[de variabele waarin de ingetoetste waarden in opgeslagen wordt] De input wordt alleen goed opgeslagen als deze uitsluitend uitgetallen bestaan, maar bijvoorbeeld (6/9)^2 werkt ook.
- [berekening of waarde]→[variabele] Slaat de uitkomst van de berekening op in de variabele.
- Menu("[Menu titel, maximaal 16 tekens of minder]","[Titel mogelijkheid 1]",[label voor mogelijkheid 1],"[Titel mogelijkheid 2]",[label voor mogelijkheid 2]) Geeft een menu met bovenaan de menu titel en daaronder de mogelijkheden. Zodra wordt gekozen springt het programma naar het label dat er bij hoort.
- Lbl [labelnaam, 1 letter] Een punt in de code waar je naartoe kan gaan door middel van een menu of door het goto commando.
- goto [label] Naat naar label x in de programmacode.
- Pause De rekenmachine stopt met het lezen en uitvoeren van code en wacht totdat er op Enter wordt gedrukt, en gaat dan weer verder.
- If [conditie] then De rekenmachine controleert of de conditie TRUE of FALSE is, indien TRUE dan voert hij de code tussen 'then' en 'stop' of 'end' uit, anders gaat hij na de 'stop' of 'end' weer verder.
Met deze programma's kan je simpele functies in programmeren. Hier is een simpel voorbeeld van een functie waarmee je de C in de stelling van Pythagoras kan berekenen.
Disp "De stelling van Pytha-"
Disp "goras. A^2+B^2=C^2"
Pause
Input "A: ",A
Input "B: ",B
((A)^2+(B)^2)^0,5→C
Disp "De schuine zijde is"
Disp C
Disp "eenheden lang."
