Gerhard Berger
Gerhard Berger (27 augustus 1959) is een voormalig Oostenrijks Formule 1 coureur. Met 210 starts in een Grands Prix heeft Berger meer races gereden dan iedere andere Formule 1 rijder, behalve Riccardo Patrese, Michael Schumacher en Rubens Barrichello. In totaal boekte hij 10 overwinningen en werd hij drie keer derde in het kampioenschap.
Gerhard Berger werd geboren in Wörgl. In 1984 maakte hij zijn debuut in de Formule 1 in het team ATS. In 1985 reed hij voor Arrows, maar pas vanaf het seizoen 1986 kwam zijn carrière in een stroomversnelling toen hij lid werd van het team Benetton, dat motoren van BMW had. Voor dit team won hij zijn eerste Grand Prix (Mexico). Voor het seizoen 1987 werd hij overgenomen door Scuderia Ferrari. In dat seizoen had hij veel last van mechanische pech, waardoor zijn kansen op een hoge eindklassering verkeken. Maar hij won de laatste twee Grand Prixs van het seizoen, waarna hij tot favoriet voor het volgende seizoen werd gebombardeerd. Helaas voor Berger werd het seizoen 1988 echter volledig gedomonineerd door het McLaren-team van Prost en Senna die 15 van de 16 Grand Prixs wonnen. Gerhard Berger was de enige rijder van een ander team dat dat jaar een wedstrijd wist te winnen (de Grand Prix van Italië), nadat Senna -die vooraan lag- tegen een langzamere auto aanreed. Deze overwinning betekende veel voor het Ferrari-team, omdat enkele weken eerder Enzo Ferrari was overleden.
In het seizoen 1989 kreeg Berger Nigel Mansell als teamgenoot. Maar weer kon de Ferrari niet overtuigen. Berger overleefde in het seizoen 1989 ternauwernood een ongeluk in de beruchte Tamburello-bocht van het circuit van Imola (Grand Prix van San Marino). Met slechts enkele verwondingen kon Berger vanaf halverwege het seizoen al weer deelnemen aan races. Hij won dat jaar de Grand Prix van Portugal.
Tussen 1990 en 1992 reed Berger met Senna voor het McLaren-team. Hij was echter niet in staat om Senna bij te houden. In deze drie seizoenen won hij slechts drie races: bij één hiervan (de Grand Prix van Japan in 1991) kreeg hij de overwinning cadeau van Senna, bij de andere twee (Canada en Australië) vielen de andere kanshebbers uit.
In 1993 keerde Berger terug bij Ferrari. Berger speelde een belangrijke rol bij het binnenhalen door Ferrari van team manager Jean Todt. In dat jaar werd de basis gelegd voor de latere successen van Ferrari.
Het seizoen 1994 werd gedomineerd door de dood Bergers goede vriend Senna en Bergers landgenoot Roland Ratzenberger bij de Grand Prix van San Marino. Een emotionele Berger won enkele weken later op Hockenheim, de eerste overwinning van Ferrari sinds 1990. In het seizoen 1995 wist Berger voor Ferrari nog enkele podiumplaatsen te veroveren.
Na de komst van Michael Schumacher naar Ferrari in 1996 stapte Berger over naar Benetton. In 1997 behaalde Berger zijn laatste overwinning voor dat team (weer op Hockenheim), nadat hij lang uit de running was geweest na ziekte en de dood van zijn vader. Hij stopte aan het einde van het seizoen met de Formule 1, maar was tot 2003 nog regelmatig te zien als Competitions Director voor BMW, dat in 2000 terugkeerde in de Formule 1.
In 2006 werd Berger teambaas en voor 50% eigenaar van Scuderia Toro Rosso.
[bewerk] Bronnen
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Gerhard Berger op Wikimedia Commons. |
Deze tekst is afkomstig van Wikipedia. Alle inhoud afkomstig van Wikipedia valt onder de GNU Free Documentation License en mag onder de licentievoorwaarden vrij worden verspreid.
