Galvanische cel
Een galvanische cel bestaat uit twee metalen contacten die door een elektrolytische zoutbrug verbonden zijn. Andere namen zijn voltacel en elektrochemische cel
De cel werd genoemd naar Luigi Galvani die in 1780 ontdekte dat twee verschillende metalen (bvb. koper (Cu) en zink (Zn)) die met elkaar verbonden waren, de zenuw van een kikkerspier konden stimuleren waardoor het kikkerbeen samentrok. Het verschijnsel werd door hem bioelektriciteit genoemd.
De Volta-zuil van Alessandro Volta (rond 1800) is iets vergelijkbaars. Dankzij deze uitvindingen konden batterijen gemaakt worden.
