Franciscus Antonius van Mechelen
Franciscus Antonius Maria Constantinus de Méan de Beaurieux (Saive, Blegny, 1756 - 1831) was een Belgisch prins-bisschop en aartsbisschop. Hij had als bijnaam van Mechelen vanwege het feit dat hij daar later aartsbisschop werd.
Van Mechelen was eerst bisschop van het Noord-Afrikaanse bisdom Constantine Hippone geweest en werd vervolgens coadjutor van de prins-bisschop van het prinsbisdom Luik (als zodanig door de paus aangesteld op 19 december 1785; de wijding was op 19 februari 1786).
Op 16 augustus 1792 werd hij verkozen tot prins-bisschop van dit prinsbisdom wat door de paus werd bekrachtigd op 24 september 1792. De inbezitneming van zijn episcopaat ging in op 18 september van hetzelfde jaar. De regalia van prins-bisschop ontving hij echter pas op 16 juli 1794.
Zijn bewind werd onderbroken door de inval van Franse troepen op 28 november 1792 in de stad Luik, die hij net de dag voordien had ontvlucht. Na de herovering door Oostenrijkse troepen (5 maart 1793) keerde hij op 21 maart 1793 terug naar deze stad. Op 24 juli 1794 moest hij opnieuw vluchten voor de Fransen. Als prins-bisschop van Luik werd hij afgezet bij het Concordaat van 15 juli 1801.
Na de Franse tijd bekleedde hij het kerkelijke ambt van aartsbisschop van het aartsbisdom Mechelen (28 juli 1817 - 15 januari 1831).
| Voorganger: Caesar Constantijn Franciscus van Hoensbroek |
Prins-bisschop van Luik 1792/1793-1794 |
Opvolger: -- |
| Voorganger: Joannes-Armandus de Roquelaure (tot 1809) |
Aartsbisschop van Mechelen 1817-1831 |
Opvolger: Engelbertus Sterckx |
