Fernando Alonso

Fernando Alonso in de pitstraat van de Indianapolis, 2004

Fernando Alonso Díaz (Oviedo, 29 juli 1981) is een Spaans Formule 1 coureur. Hij werd op 25 september 2005 de jongste wereldkampioen Formule 1 tot dat moment.

Hij zorgde voor verbazing door de snelheid waarmee hij zijn weg naar de hoogste tak van de autosport wist te vinden.

Tot in 1998 is hij actief in de karting, waar hij heel wat successen boekt.

In 1999 maakt hij de overstap naar de éénzitters en wordt met niet minder dan zes overwinningen prompt kampioen van Spanje in de Nissan Euro-Open Series.

Het jaar daarop - in 2000 - rijdt hij al mee in het Internationaal Formule 3000 kampioenschap voor het team van Astromega. Na een tweede plaats op de Hungaroring wint hij twee weken later de wedstrijd op het circuit van Spa-Francorchamps. Hij beëindigt het seizoen met een vierde plaats in de eindstand.

Voor het daaropvolgende seizoen krijgt hij een Formule 1 contract bij het bescheiden team van Minardi. Hij maakt zijn debuut in de Grote Prijs van Australië op 4 maart 2001. Hij is dan 19 jaar oud en de op twee na jongste F1-coureur uit de geschiedenis. Alhoewel hij in de Minardi, één van de minst competitieve wagens van het ganse deelnemersveld, geen enkel puntje kan scoren, presteert hij tijdens de kwalificatieritten regelmatig beter dan piloten van hoger aangeschreven teams.

Het is door dergelijke prestaties dat hij in 2002 testpiloot kan worden bij Renault.

In 2003 promoveert hij van testpiloot tot volwaardig piloot bij Renault.

Op 22 maart 2003 rijdt hij tijdens de kwalificatieritten voor de Grote Prijs van Maleisië de snelste tijd. Hij is meteen de jongste piloot uit de Formule 1 geschiedenis die de pole-position behaalt. De wedstrijd zelf beëindigt hij op een derde plaats, meteen zijn eerste podium. Enkele weken later rijdt hij voor eigen publiek in de Grote Prijs van Spanje naar een tweede plaats achter Michael Schumacher. In augustus wint hij de Grote Prijs van Hongarije, de jongste piloot ooit die een Grote Prijs Formule 1 wint. Hij beëindigt het seizoen op een zesde plaats met 55 punten. In totaal staat hij vier maal op het podium.

In 2004 slaagt hij er niet in om een Grote Prijs te winnen. Hij staat wel vier keer op het podium, bijna telkens achter de ongenaakbare Ferrari's van Michael Schumacher en Rubens Barrichello. In 12 van de 18 Grote Prijzen scoort hij punten, een regelmaat die hem uiteindelijk 59 punten oplevert, goed voor een vierde plaats in de eindstand van het wereldkampioenschap.

Het seizoen 2005 begint goed voor Alonso. Hij wordt derde in Australië en wint de drie daarop volgende Grote Prijzen: Maleisië, Bahrein en San Marino. Vooral in deze laatste weet hij te imponeren door in de slotronden een sterk opzettende Michael Schumacher achter zich te houden. Zijn thuis Grand Prix weet hij alweer niet te winnen en in Monaco eindigt hij "slechts" vierde. Tijdens de Grote Prijs van Europa op de Nurburgring slaagt hij er echter in om, na een sterke remonte in de laatste ronden, de overwinning te behalen nadat leider Kimi Räikkönen in de slotronde op een spectaculaire manier van de baan ging. Tijdens de daaropvolgende Grote Prijs van Canada maakt hij één van zijn zeldzame stuurfouten. Hij raakt de muur en moet opgeven. Zijn grote rivaal in de strijd om het wereldkampioenschap, Räikkönen, wint daarenboven de wedstrijd. Toch behoudt hij in de stand om het wereldkampioenschap nog 22 punten voorsprong op Räikkönen. Op 25 september 2005 wordt hij derde in de Grote Prijs van Brazilië, voldoende om in het WK een onoverbrugbare kloof te slaan met Räikkönen. Zo wordt hij op de leeftijd van 24 jaar en 59 dagen de jongste wereldkampioen in de geschiedenis van de Formule 1, een record dat tot daarvoor op naam stond van Emerson Fittipaldi.

In december 2005 maakt Fernando bekend om in 2007 over te stappen naar McLaren. Een schok voor de formule 1, dat de kersverse wereldkampioen naar de grootste concurrent van Renault in 2005 vertrekt.

Zijn successen hebben in Spanje - een land zonder Formule 1-traditie - geleid tot een echte "Alonsomania". Vooral in Asturië, de regio waaruit hij afkomstig is, heeft Alonso ondertussen de status van een echte held verkregen. Heel toevallig komen het lichtblauw en geel in de vlag van Asturië overeen met het lichtblauw en geel van het Renault-team. Mede daarom waren de tribunes tijdens de Grand Prix van Spanje 2005 veranderd in lichtblauwe zeeën van toeschouwers.

Op zondag 22 oktober 2006 kroont Fernando Alonso zich voor de tweede maal in zijn carriere tot wereldkampioen. Tot 2 races voor het einde van het seizoen stond Alonso nog gelijk in punten met Michael Schumacher, 116 punten in het voordeel van Schumacher. Alonso pakte belangrijke punten in de ene laatste race, waarin de betrouwbare Ferrari Schumacher in de steek liet. In de slotrace van Brazilië eindigt Alonso op tweede plaats, voldoende voor de titel. Zijn enige concurrent, de duitser Schumacher moest om hem de titel alsnog te kunnen ontfutselen de race winnen en Alonso mocht niet bij de eerste 8 eindigen. Alonso eindigde voor Schumacher, die zijn laatste Formule 1 Grand Prix in stijl afsloot, door vanaf de laatste plaats tot de 4de plaats door te dringen na een lekke band. Toch werd Alonso kampioen.

Alonso is in Spanje ambassadeur voor UNICEF.

[bewerk] Formule 1 carrière

	2001	2003	2004	2005	2006	Totaal
Aantal races	17	16	18	19	17	87
Aantal zeges		1		7	6	14
Aantal pole-positions		2	1	6	5	14
Aantal snelste ronden		1		2	3	6
Aantal podiumplaatsen		4	4	15	10	33
Aantal WK-punten		55	59	133	134	381
Aantal Wereldtitels				1	1	2