Falangisme (Libanon)
 |
Het falangisme in Libanon is oorspronkelijk een Maronitisch nationalistische jeugdbeweging die is opgericht in 1936 door Pierre Gemayel, en die later de Libanese politieke partij Phalange werd (de Kataeb Sociaal-Democratische Partij, حزب الكتائب اللبنانية). Het is geïnspireerd door het Spaanse falangisme van José Antonio Primo de Rivera.
Alhoewel klein begonnen, nam de invloed van de partij sterk toe. Tegen het einde van de jaren 60, had de partij 9 van de 99 parlementszetels en was daarmee een speler van belang in het versnipperede politieke landschap.
Tijdens de burgeroorlog in Libanon was de Kataeb een belangrijke politieke speler, mede doordat de Kateab een gewapende militie hadden gevormd in de beginjaren 70, onder leiding van Bashir Gemayel, de zoon van Pierre Gemayel. Op 23 augustus 1982 werd Bashir werd verkozen tot president, maar werd op 14 september 1982 vermoedelijk door de Syrië geheime dienst opgeblazen nog voor hij beëdigd was. Habib Tanious Shartouni, aanhanger van de Syrische Sociaal Nationalistische Partij, bekende de misdaad maar werd nooit vervolgd. Hij werd opgevolgd door zijn broer Amin Gemayel. Libanese falangisten namen twee dagen later wraak met de bloedbaden in Sabra en Shatila van 1982.
Na de dood van Pierre Gemayel (1984) werd Elie Karameh voorzitter van Falange (1984-1986). Met steun van Syrië werd Georges Saadeh in 1986 voorzitter van de partij en bleef dit tot zijn dood in 1998. Na zijn dood werd de eveneens pro-Syrische Mounir al-Hajj voorzitter van Falange. Op 7 oktober 2001 werd Karim Pakradouni, dankzij Syrische steun, tot voorzitter van Falange gekozen. Hierna viel de Falange uiteen in een pro-Syrische Falange en een anti-Syrische Falange. Deze laatste wordt geleidt door Amin Gemayel, die in 2000 terug was gekeerd uit ballingschap.
Inhoud |
[bewerk] Splitsingen
De door Amin Gemayel geleide Falangistische Partij staat bekend onder de naam Kataeb al-Qaeda en is anti-Syrisch. Ook is de partij gekant tegen president Émile Lahoud, volgens de partij een marionet van Syrië. Kataeb al-Qaeda staat een neutrale buitenlandse politiek voor[1]. De Kataeb al-Qaeda maakt deel uit van de Qornet Shehwan Alliantie van gematigde partijen. Amin Gemayel's zoon Pierre Amine Gemayel was (tot zijn moord in november 2006) namens de Kataeb al-Qaeda lid van de Nationale Vergadering.
De door Karim Pakradouni geleide Falangistische Partij staat bekend onder de naam Pakradouni Kataeb en is pro-Syrisch. In de Nationale Vergadering wordt de partij vertegenwoordigt door Nader Succar.
Dan zijn er ook nog de Kataeb Oppositie van Elie Karameh en de Kataeb Authentieke Libanese Krachten van Fouad Abou Nader.
Ofschoon alle Falangistische partijen in Libanon claimen een seculiere staat na te streven, kan het falangisme als een Christelijke, Maronitische, stroming worden beschouwd aangezien het overgrote deel van de aanhangers uit deze religie komen.
[bewerk] Voorzitters
- Pierre Gemayel — 1936-1984 (Maroniet)
- Elie Karameh — 1984-1986 (Grieks-katholiek)
- Georges Saadah — 1986-1998 (Maroniet)
- Mounir al-Hajj — 1999-2001 (Maroniet)
- Karim Pakradouni — 2001-heden[2] (Armeens-orthodox)
- Amin Gemayel — 2001-heden[3] (Maroniet)
[bewerk] Verwijzing
- ↑ [Amin Gemayel wierp zich in 2003 op als bemiddelaar tussen de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en bondsgenoten en Irak.]
- ↑ [Pakradouni Kataeb]
- ↑ [Kataeb al-Qaeda]
