Eppo
Eppo was een Nederlands striptijdschrift. Het weekblad verscheen vanaf 1975 ter vervanging van de bladen Sjors en Pep en richtte zich, net als de twee voorgangers, op het jongenspubliek. De naam van het blad was ontleend aan de gelijknamige strip van Uco Egmond die daarvoor korte tijd in Sjors werd gepubliceerd.
Hoewel het nieuwe blad strips publiceerde van tekenaars die daarvoor al voor Sjors of Pep hadden gewerkt ging het in veel gevallen om nieuwe strips. Een groot succes was Storm van Don Lawrence. De strip Sjors & Sjimmie, in de laatste jaren van Sjors getekend door Jan Steeman, kreeg een geheel nieuw aanzien en werd voortaan getekend door nieuwkomer Robert van der Kroft, terwijl Steeman met de voetbalstrip Roel Dijkstra voortaan een meer realistische tekenstijl hanteerde. Oudgedienden van Pep waren o.a. De Generaal (Peter de Smet) en Agent 327 (Martin Lodewijk). In het blad verschenen bovendien geïmporteerde strips als Asterix, Leonardo, Blueberry en Lucky Luke. Er werden ook enkele tekstverhalen geplaatst. Naast strips bevatte het blad educatief en informatief materiaal in de vorm van de rubrieken EppoVaria, Klapper, Eppop en Eppo Interview. Ook bevatte Eppo puzzels en posters.
Halverwege de jaren tachtig probeerde uitgever VNU de daling van de verkoops- en abonnementscijfers te keren door in te haken op het succes van het televisieprogramma over strips en tekenfilms Wordt Vervolgd. De naam Eppo werd veranderd in Eppo Wordt Vervolgd en presentator Han Peekel ging zich actief met de inhoud bemoeien, waardoor het blad zich op een nog jonger publiek ging richten en oudere lezers afhaakten. Na dit debacle werd in 1988 de naam nogmaals veranderd, ditmaal in Sjors & Sjimmie Stripblad, kort daarna verkort tot SjoSji. Onder deze naam kreeg de gelijknamige strip een prominentere rol dan ooit tevoren en werd nu geproduceerd door een tekenfabriek in Spanje. De verschijningsfrequentie van het stripblad werd wel teruggebracht naar eens in de twee weken.
De laatste naam van het blad was Striparazzi; onder deze naam bestond het blad nog een klein jaar. Het bevatte geen vervolgverhalen meer. In 1999 viel definitief het doek.
