Endocarditis
| Endocarditis | |
| ICD-10 | I33. |
| ICD-9 | 421 |
Endocarditis is een ontstekingsreactie van het binnenste gedeelte van het hart, het endocard, daarbij meestal de hartkleppen aandoend. Het kan worden onderverdeeld in infectieuze en niet-infectieus oorzaken, afhankelijk van of er een lichaamsvreemd organisme aan te pas komt.
Inhoud |
[bewerk] Infectieuze endocarditis
De hartkleppen worden niet doorbloed, waardoor witte bloedlichamen ze niet kunnen ontdoen van infectie. Normaal gesproken voorkomt de bloedstroom dat zulke infecties zich in het hart kunnen nestelen. Als de klep echter beschadigd is, bijvoorbeeld door reuma of na een operatie, wordt nestelen veel makkelijker. Gebrekkige mondhygiëne is een belangrijke oorzaak van endocarditis, omdat bloed in dat geval nog wel eens in contact komt met de buitenwereld en de bacteriën in de mond van de patiënt.In dat geval worden meestal streptococcen soorten als verwekker gevonden.Indien de entree van de bacteriën in de huid gelegen is, zoals bijvoorbeeld bij intraveneuze drugsgebruikers, worden vaak staphylococcen in het bloed gekweekt.
[bewerk] Niet-infectieuze endocarditis
Niet-infectieuze of marantische endocarditis is zeldzaam. Een vorm hiervan wordt Libman-Sacks endocarditis genoemd en komt met name voor in patiënten met lupus erythematosus en het antifosfolipide syndroom. Niet-infectieuze endocarditis kan ook voorkomen bij kanker.
[bewerk] Diagnose
De diagnose endocarditis wordt gesteld op grond van klinische verschijnselen, bloedkweken waarin micro-organismen groeien en afwijkingen aan de hartkleppen bij echografisch onderzoek.
[bewerk] Therapie
De behandeling bestaat bij infectieuze endocarditis uit langdurige toediening van antibiotica via de bloedbaan.
