Egbert Schuurman

Egbert Schuurman


Geboren	23 juli 1937
Overleden
Functie	Lid Eerste Kamer
Partij	RPF, ChristenUnie (vanaf 2000)
Politieke loopbaan

1983-heden	Lid Eerste Kamer (fractievz.)


{{{tijdvak5}}}	{{{functie5}}}
{{{tijdvak6}}}	{{{functie6}}}
{{{tijdvak7}}}	{{{functie7}}}
{{{tijdvak8}}}	{{{functie8}}}
{{{tijdvak9}}}	{{{functie9}}}
{{{tijdvak10}}}	{{{functie10}}}
Parlement & Politiek - biografie (bron)

Egbert Schuurman (Borger, 23 juli 1937) is een Nederlandse politicus voor de ChristenUnie.

In 1944 ging hij naar de protestants-christelijke lagere school in Nieuw Buinen. In 1950 werd dit gevolgd door de hbs-b in Stadskanaal, waar hij op 18 juni 1955 zijn diploma ontving. Na een opleiding weg- en waterbouw aan de H.T.S. in Groningen kwam Schuurman in 1958 als eerstejaars student aan op de (toenmalige) TH Delft, waar hij wederom weg- en waterbouw (tegenwoordig "Civiele Techniek") ging studeren. Hij sloot zich tijdens zijn studie aan bij de plaatselijke christelijke studentenvereniging S.S.R.-Delft. Toen in deze vereniging een scheuring ontstond doordat S.S.R.D. zich steeds meer concentreerde op gezelligheid in plaats van op geestelijke vorming, wierp Schuurman zich in 1961 op als één van de grondleggers van de nieuwe vereniging C.S.R.-Delft.

Op 5 maart 1964 studeerde Schuurman cum laude af en ving hij aan met de opleiding Filosofie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam (die hij overigens in 1968 zou afronden). In datzelfde jaar, op 15 december 1964, trad Schuurman ook in het huwelijk. Uit dit huwelijk zijn twee dochters en een zoon voortgekomen.

[bewerk] Betrekkingen

Schuurman promoveerde in 1972 op het proefschrift Techniek en Toekomst -- Confrontatie met wijsgerige beschouwingen. Van 1964-1966 werkte hij aan de Technische Hogeschool van Delft en van 1966-1984 aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. In 1972 werd hij bijzonder hoogleraar in de Reformatorische Wijsbegeerte aan de Technische Universiteit Eindhoven en bleef dat tot 2004. Van respectievelijk 1974 tot 2004 vervulde hij die functie ook aan de Technische Universiteit te Delft en van 1984 tot heden ook aan de Universiteit te Wageningen. Van 1983 tot 1984 maakte hij in de V.S. deel uit van een internationaal researchteam over Responsible Technology. Hij was van 1981 tot 1983 lid van de zogenoemde Brede DNA-commissie, die in opdracht van de regering de maatschappelijke en ethische aspecten van werkzaamheden met erfelijkheidsmateriaal bestudeerde. Hij was redactielid van twee internationale tijdschriften op het gebied van de filosofie van de techniek. Hij was lid van de stuurgroep van Het Koninklijk Instituut van Ingenieurs over "Grenzen aan de techniek". Schuurman verzorgde gastcolleges over onderwerpen uit de filosofie van de techniek in Canada, V.S., Engeland, Korea, Japan, Zuid Afrika en Brazilië. Naast zijn proefschrift -- Techniek en toekomst -- zijn andere boeken van zijn hand: 'Techniek: Middel of Moloch?' , 'Tussen technische overmacht en menselijke onmacht - Verantwoordelijkheid in een technische maatschappij' , 'Het Technische Paradijs' en 'Filosofie van de Technische Wetenschappen'. Zijn laatste boek is: 'Geloven in Wetenschap en Techniek'. Verschillende boeken zijn vertaald in het Engels, het Koreaans, het Japans, het Chinees, het Spaans en het Portugees. In 1994 werd hem een ere-doctoraat toegekend in de Technische Wetenschappen aan de Universiteit van Noord-West (Potchefstroom), Zuid-Afrika. In 1995 kreeg hij de Templeton Award uitgereikt in Berkeley aan het Center for Theology and Natural Sciences. In mei 2002 gaf hij een afscheidscollege aan de Technische Universiteit van Delft onder de titel: Bevrijding van het Technische Wereldbeeld – Uitdaging tot een andere Ethiek. Hij is sinds 2003 Officier in de Orde van Oranje-Nassau.

[bewerk] Functies/ nevenfuncties

Huidige functie

Bijzonder hoogleraar Reformatorische Wijsbegeerte aan de Universiteit van Wageningen. Oud hoogleraar Delft en Eindhoven.

Nevenfuncties

Sinds 1983 lid van de Eerste Kamer der Staten Generaal voor de Reformatorisch Politieke Federatie. Sinds juni 1999 voorzitter van de Christen Unie-fractie in de Eerste Kamer. Van 1987 tot 1997 voorzitter van het Prof. dr. G.A. Lindeboom Instituut -- Centrum voor Medische Ethiek. Van 1996 tot 2002 voorzitter van het Instituut voor Cultuur-ethiek. Sinds 2002 voorzitter van de Raad van Advies van het Instituut voor Cultuur-Ethiek. Sinds 1997 lid van Raad van Toezicht en Advies van het Nederlands Dagblad.

[bewerk] Enkele publicaties

Techniek en Toekomst, Confrontatie met wijsgierige beschouwingen. Van Gorcum Assen, 1972, vertaald in het Engels en het Chinees.
Evolutie en geloof" (1977)
Reflections on the technological society" (1978)
Modern technology in a christian-philosophical perspective" (1979)
Technology and the future" (1980)
Techniek: Middel of Moloch?, Kok, Kampen, 1980 2e druk.
Christenen in Babel, De Groot, Goudriaan, 1983.
Tussen technische overmacht en menselijke onmacht, Verantwoordelijkheid in een technische maatschappij. Kok, Kampen, 1985.
Crisis in de landbouw, Wageningen, 1987, vertaald in het Engels en Koreaans
Met open vizier, Reformatisch-politieke beschouwingen, Marnix, Stichting, Nunspeet, 1988.
Het Technische Paradijs, Kok, Kampen, 1989, 2de druk 1996.
Filosofie van de Technische Wetenschappen, Martinus Nijhoff, Leiden, 1990.
Reformatorische cultuurkritiek, Marnix Stichting, Nunspeet, 1993.
Geloven in Wetenschap en Techniek, Hoop voor de Toekomst, Buyten & Schipperheyn, Amsterdam, 1998, 2de druk 2004 vertaald in het Engels, Spaans en Portugees.
Bevrijding van het Technische Wereldbeeld, Uitdaging tot een andere ethiek, Delft, 2003, vertaald in het Engels en het Portugees.
Faith and Hope in Technology" (2003)
Struggles in the Ethics of Technology" (2005)
ongeveer 260 artikelen, waarvan diverse in het Engels