Dries van Agt
| Dries van Agt | |
|---|---|
| Andreas Antonius Maria van Agt | |
| Geboren | 2 februari 1932 |
| Overleden | |
| Functie | |
| Partij | KVP, CDA |
| Politieke loopbaan | |
| 1971-1977 | Minister van Justitie |
| 1977-1982 | Minister-president |
| 1982-1983 | Lid Tweede Kamer |
| 1983-1987 | Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant |
| {{{tijdvak5}}} | {{{functie5}}} |
| {{{tijdvak6}}} | {{{functie6}}} |
| {{{tijdvak7}}} | {{{functie7}}} |
| {{{tijdvak8}}} | {{{functie8}}} |
| {{{tijdvak9}}} | {{{functie9}}} |
| {{{tijdvak10}}} | {{{functie10}}} |
| Parlement & Politiek - biografie (bron) | |
Andreas Antonius Maria (Dries) van Agt (Geldrop, 2 februari 1931) is een Nederlands politicus. Hij was van 1977 tot 1982 minister-president in drie achtereenvolgende Nederlandse kabinetten. Daarvoor was hij minister van Justitie.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Dries van Agt is de zoon van een textielfabrikant. Na het behalen van het diploma gymnasium-A aan het Augustinianum in Eindhoven studeerde hij rechten aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen. Hij behaalde zijn doctoraalexamen in 1955 en was lid van het Nijmeegsch Studenten Corps Carolus Magnus. Van Agt is sinds 1958 gehuwd met Eugenie Krekelberg.
[bewerk] Carrière
Tot 1957 werkte Van Agt als advocaat te Eindhoven. Daarna was hij tot 1962 werkzaam bij de directie Juridische en bedrijforganisatorische zaken van het ministerie van Landbouw en Visserij en tot 1968 bij de stafafdeling wetgeving publiekrecht van het ministerie van Justitie.
Van 1968 tot 1971 was hij hoogleraar strafrecht en strafprocesrecht aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Van 6 juli 1971 tot 11 mei 1973 was hij voor de Katholieke Volkspartij (KVP) minister van Justitie in het kabinet-Biesheuvel. In het kabinet-Den Uyl was hij vervolgens viceminister-president en minister van Justitie. Bij een kennismakingsbijeenkomst met de pers zei hij te verwachten dat hij meer problemen zou ondervinden bij een eventueel besluit tot vrijlating van de wegens oorlogsmisdaden veroordeelde Drie van Breda dan zijn voorganger, minister Carel Polak, omdat hij, Van Agt, jonger was en "ariër". Voor het gebruik van de term "ariër", een centraal begrip uit de racistische theoriën van de nazi's, bood hij later zijn excuses aan.
Hij was een aantal malen het middelpunt van politieke rellen, bijvoorbeeld toen hij eigenmachtig de abortuskliniek Bloemenhove wilde laten sluiten en door zijn onbeholpen optreden in de Zaak-Menten. Nederland raakte in rep en roer toen hij in 1972 de Drie van Breda, tot levenslang veroordeelde Duitse oorlogsmidadigers, wilde vrijlaten. Ook raakte hij in opspraak toen een met hem bevriende monnik tot twee maal toe een wapen een gevangenis wist binnen te smokkelen.
Van 19 december 1977 tot 4 november 1982 was Van Agt minister-president en minister van Algemene Zaken, van respectievelijk het Eerste, Tweede en Derde Kabinet-Van Agt.
In Van Agt II kreeg hij opnieuw te maken met Joop den Uyl, die dit keer als vice-premier en "superminister" van Sociale Zaken en Werkgelegenheid onder Van Agt moest dienen. De karakterologische en politieke verschillen leidden tot hevige aanvaringen, en toen Den Uyl in 1987 overleed werd Van Agt door de familie Den Uyl de toegang tot de begrafenis ontzegd.
In 1980 merkte Van Agt over zijn politieke carrière op dat hij eigenlijk een eendagsvlieg was, die reïncarneerde in een resistent reptiel.
Van 1982 tot 1983 was hij lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal voor het Christen-Democratisch Appèl (CDA). Daarna was Van Agt tot 1987 Commissaris van de Koningin in de Provincie Noord-Brabant. Hij was van 1987 tot en met 1989 vertegenwoordiger van de Europese Gemeenschap in Japan. Tot 1995 vervulde hij dezelfde functie in de Verenigde Staten. In 1995-1996 vervulde hij een gasthoogleraarschap internationale betrekkingen aan de Universiteit van Kyoto in Japan.
Van Agt leidde in augustus 2005 een Europese delegatie bij een "fact finding" bezoek aan Israël en de bezette gebieden. Van Agt stelt dat hij sinds dat bezoek erg kritisch staat tegenover de Joodse staat. In september 2006 kondigde van Agt aan in een interview in HP de Tijd dat hij bezig is met het schrijven van een boek, met de werktitel "Een schreeuw om recht voor de Palestijnen". Dit boek zal deo volente (aldus van Agt) verschijnen in het voorjaar 2007 bij uitgeverij de Bezige Bij.
[bewerk] Trivia
Als premier wekte Van Agt herhaaldelijk de indruk een fan te zijn van de wielersport; hij was diverse keren in wieleruitrusting op de televisie te zien. Later gaf hij toe dat een en ander grotendeels gespeeld was; er zouden electorale overwegingen aan ten grondslag hebben gelegen.
Ook zijn taalgebruik (hij doorspekte zijn zorgvuldige volzinnen graag met min of meer archaïsche uitdrukkingen als "gij" of "sapristi") maakte hem tot een niet alledaagse verschijning op radio en tv.
Toen hij minister van Justitie was, had hij een karakteristiek zwart wratje in het gelaat [1]; tijdens het premierschap bleek dit op een gegeven moment niet meer aanwezig.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
| Voorganger: C.H.F. Polak |
Minister van Justitie 1971-1977 |
Opvolger: W.F. de Gaay Fortman |
| Voorganger: J.M. den Uyl |
Minister-president 1977-1982 |
Opvolger: R.F.M. Lubbers |
| Voorganger: J.M. den Uyl |
Minister van Algemene Zaken 1977-1982 |
Opvolger: R.F.M. Lubbers |
| Voorganger: M. van der Stoel |
Minister van Buitenlandse Zaken 1982 |
Opvolger: H. van den Broek |
| Voorganger: J.D. van der Harten |
Commissaris van de Koningin van Noord-Brabant 1983-1987 |
Opvolger: F.J.M. Houben |
| Bron(nen): |
|
www.minaz.nl - Onder voorwaarde dat de bron wordt vermeld, mogen onderdelen van de inhoud van deze website worden overgenomen. |
