Col d'Aubisque
Col d'Aubisque | ||
Top | 2115 m | |
Locatie | Pyreneeën, Frankrijk | |
Westzijde | Oostzijde | |
Startplaats | Laruns | Cirque de Litor |
Hoogteverschil | 1179 m | 349 m |
Lengte | 19 km | 7 km |
Stijgings-% | 6,2 % | 5 % |
Steilste km | 10 % | 7 % |
De Col d'Aubisque is een bergpas in de Franse Pyreneeën. De bergpas is vooral bekend van wielrenetappes in bijvoorbeeld de Ronde van Frankrijk. De Col d'Aubisque is voor het eerst opgenomen in de Ronde van Frankrijk tijdens de eerste Ronde door de Pyreneeën in 1910.
In 1965 werd de Fransman Lucien Aimar gedwongen op te geven nadat hij bewusteloos was geraakt door een gebrek aan zuurstof.
Het meeste legendarische verhaal uit de wielergeschiedenis van d'Aubisque is de val van Wim van Est. In de twaalfde etappe op 16 juli van de Ronde van Frankrijk van 1951 nam van Est te veel risico's bij de afdaling van d'Aubisque en stortte 70 meter naar beneden. Hij was vrijwel ongedeerd, maar moest met aan elkaar geknoopte banden uit het ravijn worden getakeld. De uitspraak "Zeventig meter viel ik diep, m'm hart stond stil, maar m'n Pontiac liep!" is bedacht door een medewerkster van de sponsor Pontiac. Ter herinnering aan deze val is in 2003 een plaquette aangebracht op de plek waar Wim van Est uit de bocht schoot.
In 1977 won Hennie Kuiper op de Col d'Aubisque, tot nu toe de enige Nederlandse winnaar. De bergpas werd twaalf keer als eerste bedwongen door een Belg, onder wie Eddy Merckx en Lucien Van Impe.
Vanwege de ligging van de bergpas, is een beklimming langs de oostzijde niet mogelijk zonder eerst de Col du Soulor te bedwingen.
Franse bergpassen |
Agnello - Allos - Aravis - Aspin - Aubisque - Cayolle - Champs - Cormet de Roselend - Croix-de-Fer - Galibier - Glandon - Granon - Iséran - Izoard - Kleine St.-Bernhard - Lautaret - Lombarda - Larche - Madeleine - Marie Blanque - Montets - Montgenèvre - Mont Cenis - Moutière - Port de Pailhères - Parpaillon - Portet d'Aspet - Restefond/Bonette - Soulor - Tenda - Tourmalet - Télégraphe - Vars |