Chlodomer
Koning Chlodomer (495 - 524) was de Frankische koning van Orléans van 511 tot aan zijn dood. Chlodomer was de tweede van de vier zonen van Clovis I en Clothilde en verkreeg bij de verdeling van Clovis' rijk Orléans toegewezen. Chlodomer was getrouwd met koningin Chrodigilde waarmee hij samen drie kinderen had.
Chlodomer werd in zijn koningschap bedreigt door zijn twee jongere broers Childebert I, koning van Parijs en Chlotarius I of Chlothar I, koning van Neustrië. Zij waren zijn landsgeburen en hadden plannen om zijn rijk onder elkaar te verdelen. Chlodomer sneuvelde in 524 toen hij samen met Childebert I en Chlotarius I Bourgondië binnenviel.
Zijn broers stuurden een bode met zwaard en schaar naar de treurende weduwe-koningin Chrodigilde met het botte verzoek, haar drie zonen te scheren, zodat ze hun prinselijke en tevens koninklijke waardigheid kwijt waren, of anders ze laten doden met het zwaard. Chrodigilde was zo onthutst en verward in haar diepe bedroefnis, dat ze zei; "Als mijn kinderen toch geen koning kunnen worden, dan ik hen liever dood zie, dan de schande van het kaalscheren..." De beide jongste prinsen werden gedood, maar de oudste wist te ontkomen. Hij scheerde zichzelf kaal, trok zich een pij aan en trad in het klooster. Het rijk van Orléans werd verdeeld. Koningin Chrodigilde trouwde later met Chlotarius.