Cajarc
 |
|
 |
|
| Situering | |
|---|---|
| Regio | Midi-Pyrénées |
| Departement | Lot |
| Arrondissement | Figeac |
| Kanton | Cajarc |
| Basisgegevens | |
| Bevolking - Totaal - Dichtheid |
1161 46 inw/km² |
| Oppervlakte | 25,10 km² |
| Oppervlaktewater | {{{water}}} km² |
| Hoogte | {{{hoogteligging}}} m boven zeeniveau |
| Geografische ligging | |
| Geografische ligging | |
 
|
|
| Overig | |
| INSEE-code | {{{code}}} |
| Postcode | {{{postcode}}} |
| Netnummer | {{{netnummer}}} |
| Aangrenzende gemeenten | {{{aangrenzende gemeenten}}} |
| Burgemeester | Jean-Pierre Bouquie |
| Website | mairie-cajarc.info46.com |
| {{{diverse}}} |
|
Cajarc is een plaatsje aan de rivier de Lot in Frankrijk. Cajarc is hoofdplaats van het gelijknamige kanton in het departement Lot.
Cajarc is al eeuwen bewoond. De ligging was dan ook ideaal: op een rotsachtige hoge punt in een grote meander van de Lot. De plek was goed verdedigbaar te maken, de omgeving, het Lot-dal, bood voldoende vruchtbare landbouwgrond. Hunebedden in de omgeving duiden op een vroege bewoning van het dal.
[bewerk] Geschiedenis
Vanuit de Romeinse tijd is in elk geval bekend dat de Romeinse kolonist Caïus Hebrarus op deze plek een versterkte woonplaats maakte, de “Maison de l’Hebradie”. Om die versterking heen groeide het bebouwde gebied, het kreeg de naam Caïac, wat zich tot Cajarc evolueerde. Het huis Hebrard bleef heer in Cajarc, totdat één van de telgen bisschop/leenheer van Cahors werd. Hij bracht Cajarc onder de heerschappij van Cahors, wat niet in goede aarde viel en in 1248 leidde tot een opstand. Om de problemen op te lossen gaf in 1256 Barthélémy de Roux, bisschop van Cahors, aan Cajarc de rechten van vrijstad.
In de Honderdjarige oorlog zijn in de omgeving veel plaatsen vernietigd, maar Cajarc met zijn imposante verdedigingswerken werd nooit door de Engelse strijdkrachten bezet. Die Engelsen vernietigden overigens wel in 1356 de oude stenen brug over de Lot.
In de volgende godsdienstoorlogen was Cajarc protestants. Meer dan een eeuw was het protestants. In de loop van de gevechten in die tijd is de oude Romaanse kerk in brand gestoken en vrijwel vernietigd. Zoals in heel Frankrijk moest het protestantisme het onderspit delven in 1623 liet Richelieu de verdedigingswerken van Cajarc vernietigen.
De verschillende verwoestingen hebben gemaakt dat er in Cajarc weinig meer over is van de rijke historie. Alleen de oude ramen van de Hebrardie zijn er nog, en zijn natuurlijk tot monument verklaard. De oude slotgracht is gedempt en is nu de rondeweg rond de oude kern van het stadje. Het is nog steeds leuk om door het oude deel met zijn kleine doorgangen te lopen.
Cajarc is in de loop der jaren een redelijk welvarend stadje gebleven, met looierijen, molens, fosfaatmijnen in de omgeving. Tegenwoordig is Cajarc het centrum van de saffraan-kweek in de Quercy. Saffraan (de meeldraden van de Crocus Sativus Linneaus) was volgens geschriften in de 13e eeuw als een bekend product van de Quercy, maar is in de 17e eeuw eigenlijk vrijwel verdwenen. Pas eind 20e eeuw is de Saffraan opnieuw geïntroduceerd, jaarlijks is nu eind oktober in Cajarc het feest van de saffraan.
De pelgrimsroute tussen Faycelles en Cajarc (22,5 km) (Chemin du Puy) is opgenomen in het werelderfgoed.
[bewerk] Prominente inwoners
Één van de meest prominente bewoners van Cajarc was Georges Pompidou, vormalig Frans president. Pompidou heeft er onder meer voor gezorgd dat de weg van Cajarc naar Lalbenque (D19) van goede kwaliteit werd, bij Lalbenque ligt het dichtstbijzijnde vliegveld, en in noodgevallen moest de president daar snel kunnen zijn….
Een ander legaat is het “Centre d’Art Contemporain Georges Pompidou”, een museum voor moderne kunst in Cajarc, met directe banden met het Parijse “Centre Pompidou”, een van de belangrijkste musea daar. Dit maakt dat er regelmatig bijzondere tentoonstellingen te zien zijn in het museum, het museum is geen museum voor regionale kunst maar een internationaal gericht museum voor moderne kunst.
Een ander prominent bewoonster van Cajarc was Françoise Sagan.
