Bonifatius (veldheer)
Bonifatius (? - 432) was een Romeinse generaal die ook stadhouder (Latijns vicarius) was van de Romeinse Provincie Africa. Hij werd samen met zijn rivaal, Flavius Aetius ook wel genoemd "de laatste van de Romeinen."
[bewerk] Leven
Van Bonifatius is bekend dat hij in 413 als veldheer met succes Marseille (Massilia) tegen de Visigotische koning Athaulf verdedigde. Later zou hij als stadhouder de Dioces van Africa besturen. Na de dood van keizer Honorius in 423, weigerde Bonifatius Iohannes als opvolger te erkennen. Hij zorgde ervoor dat de graan toevoer per schip naar Italië werd stopgezet en steunde de Oostromeinse keizer Theodosius II. Iohannes werd uiteindelijk verslagen door Theodosius II en Valentianus III een neef van Honorius, werd tot keizer benoemd van het westen.
Vanwege intriges veroorzaakt door Aetius viel Bonifatius op een zeker moment in ongenade bij Galla Placidia, de moeder van de keizer. Bonifatius zocht steun en vond deze bij de Vandalen, die in Spanje in een hardnekkige strijd gewikkeld waren met de Visigoten. Hij liet de Vandalen overkomen naar Africa. Echter, tegen de tijd dat zij arriveerden, was Bonifacius weer in de gunst van Placidia komen te verkeren. Van haar ontving hij de titel van patricier. De Vandalen die niet langer nodig waren weigerden terug te keren naar Spanje en kwamen in opstand. Bonifacius vertrok naar Italië om zich bij de keizer te vervoegen. In de tussentijd was Aetius, die nu in ongenade verkeerde, met zijn leger van Germaanse huurlingen op weg naar Ravenna, de keizerlijke residentie. Dit resulteerde in de slag bij Ravenna in 432 die door Bonifatius werd gewonnen. Bonifatius raakte tijdens deze veldslag gewond en stierf als gevolg daarvan een aantal maanden later.
