Bert Anciaux
Bert Anciaux (Merksem, 11 september 1959) is een Vlaams politicus.
[bewerk] Biografie
Bert Anciaux 
uitspraak (info·uitleg) is een van de boegbeelden van de politieke partij spirit. Hij is Vlaams minister voor Cultuur, Jeugd, Sport en Brusselse aangelegenheden sinds 22 juli 2004.
Hij begon zijn politieke loopbaan bij de Volksunie (VU) waar zijn vader Vic Anciaux van 1979 tot in 1985 voorzitter van was. In 1987 werd hij Brussels gemeenteraadslid, vier jaar later provincieraadslid. In 1992 werd hij voorzitter van de Volksunie tot 1998. In 1995 werd hij senator, en bleef dat tot 1999. In 1998 richtte hij n.a.v. Witte Marsen en de crisis Dutroux de ideeëngroep ID21 op. In 1999 haalde VU&ID (= Volksunie en ID21) een behoorlijke score bij de Belgische federale en Europese verkiezingen en Bert werd Europarlementslid, maar al gauw werd hij Vlaams Minister voor Cultuur, Jeugd, Sport en Brussel. Toen de Volksunie in 2001 uiteen viel, richtte Bert Anciaux met onder meer Els Van Weert en Geert Lambert spirit op, een links-liberale partij die ontstond uit de Toekomstgroep, een afscheuring uit de Volksunie voornamelijk bestaande uit iD21- en een deel van de oude Volksunieleden. In 2002 stapte Bert om persoonlijke redenen op als minister. Bij de federale verkiezingen in 2003 werd hij Minister van Mobiliteit in de federale regering-Verhofstadt II, maar in juli 2004 stapte hij over naar de Vlaamse Regering waar hij zijn oude post terug opnam.
Zijn vrouw Damienne Anciaux-Tant, onderwijzeres, is ook politiek actief binnen spirit.
[bewerk] De zaak Gerard Reve
Als bevoegd minister wordt Bert Anciaux in de Belgische pers regelmatig verweten niet voldoende culturele bagage te hebben. Hierbij wordt vaak verwezen naar het feit dat Bert Anciaux naar de roman 'De Avonden' van Gerard Reve eens verwees als 'De Nachten'.
In 2001 won Gerard Reve de Prijs der Nederlandse Letteren. Deze zou normaal gezien door de Belgische koning worden uitgereikt maar Anciaux vond dit, wegens de in opspraak gekomen partner van Reve, niet passend en nam het omstreden initiatief om de uitreiking door de koning te verhinderen. De prijs werd toen uitgereikt door een ambtenaar van de Taalunie.
