August Heinrich Hoffmann von Fallersleben
August Heinrich Hoffmann von Fallersleben (Fallersleben, 2 april 1798 – Corvey, 19 januari 1874), eigenlijk August Heinrich Hoffmann, was een Duits auteur.
Hij werd geboren te Fallersleben, in het Mecklenburgse, kwam in 1821 naar Nederland om kennis te maken met de overblijfselen van de Middelnederlandse letterkunde, waarvan hij een vurig beminnaar en beoefenaar was. Aan deze "litterarische Reise" heeft men de uitgave te danken van zijn Horae Belgicae, met daarin de eerste tekstedities van een aantal Middelnederlandse werken. In enkele gevallen bleef zijn editie tot eind 20e eeuw de enige gedrukte versie. Hij werd in 1830 buitengewoon en in 1835 gewoon hoogleraar te Breslau, maar in 1842 werd hij vanwege zijn liberale beginselen van zijn post ontheven. In 1841 dichtte hij op Helgoland Das Lied der Deutschen. In 1860 werd hij bibliothecaris in het Benedictijner klooster te Corvey aan de Wezer, waar hij op 19 januari 1874 overleed.
[bewerk] Werk (onder andere)
- Poëzie
- Lieder und Romanzen (1821)
- Gedichte (1827)
- Buch der Liebe (1836)
- 'Fünfzig Kinderlieder (1848)
- Studiën
- Fundgruben für die Geschichte deutscher Sprache und Literatur (2 dln., 1830–1837)
- Geschichte des deutschen Kirchenliedes bis auf Luthers Zeit (1832, 2e druk 1861)
- Die deutsche Philologie im Grundriss (1836)
- Niederländische Volkslieder (1856)
- De Vlaamsche Beweging (1856)
- Autobiografie: Mein Leben. Aufzeichnungen und Erinnerungen (6 dln., 1868–1870).
Bronnen: |
Dit artikel is geheel of gedeeltelijk gebaseerd op een artikel uit het Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde van F. Jos. van den Branden en J.G. Frederiks uit 1888-1891, dat vanwege zijn ouderdom vrij is van auteursrechten. |