Ernst Lodewijk I van Saksen-Meiningen (Gotha, 1674-Meiningen, 1724) was de jongste zoon van Bernhard I van Saksen-Meiningen en Elisabeth van Brunswijk-Wolfenbüttel. Na het overlijden van zijn vader in 1706 werd hij hertog van Saksen-Meiningen samen met zijn halfbroers Frederik Willem en Ernst Lodewijk I. Zijn vader had wel de ondeelbaarheid van het hertogdom afgekondigd, maar was er niet in geslaagd de primogenituur door te voeren. Ernst Lodewijk slaagde er wel in dat zijn broers het bestuur aan hem overlieten, zonder evenwel de primogenituur te aanvaarden, waardoor zijn halfbroers voogd werden voor de minderjarige zoons van Ernst Lodewijk bij diens overlijden. Door de twisten binnen de vorstelijke familie, kende het land wel een teloorgang. In 1746 werd hij enig heerser na het overlijden van zijn beide broers en diens zonen.
In 1727 ging Anton Ulrich een morganatisch huwelijk aan met Philippina Cäsar (1686-1744), maar de kinderen uit dit huwelijk waren niet opvolgingsgerechtigd. In 1750 huwde hij tenslotte met Charlotte Amelia van Hessen-Philippsthal (1730-1801), dochter van landgraaf Karel I van Hessen-Philippsthal, en werd nog vader van:
