André Oosterlinck
André Oosterlinck (Kalken, 14 augustus 1946) is gewoon hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven, waarvan hij rector was van augustus 1995 tot juli 2005. Hij volgde Roger Dillemans op. Oosterlinck stond aan het hoofd van de K.U.Leuven gedurende de maximumtermijn van 10 jaar. Hij werd in 2000 herkozen na de eerste termijn van vijf jaar. Er waren toen geen tegenkandidaten. Oosterlinck werd op 1 augustus 2005 opgevolgd door prof. Marc Vervenne. Zoals nogal vaker gebeurt met rectoren van de Belgische universiteiten werd Oosterlinck in 2004 tot Baron benoemd door Koning Albert II, en tot ereburger van Leuven in 2005.
Oosterlinck startte zijn voorgezette opleiding eerst als Industrieel Ingenieur aan de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven. Daarna werkte hij kort bij Siemens, vooraleer in 1972 de studies van Burgerlijk Ingenieur (richting Elektro-Werktuigkundig Ingenieur) te starten aan de K.U.Leuven.
Voor hij tot rector benoemd werd, was André Oosterlinck gewoon hoogleraar aan de Faculteit Ingenieurswetenschappen op het Departement Elektrotechniek (ESAT), waar hij onderzoek verrichtte in het domein van de computervisie. In die branche richtte hij in 1982 mee het bedrijf ICOS op, dat resultaten uit zijn doctoraatsonderzoek ging valoriseren. In 1991 was hij medeoprichter van een andere spin-off, Easics. Oosterlinck heeft trouwens gedurende zijn hele rectoraat veel aandacht besteed aan het stimuleren van spin-offs, en in het uitbouwen van netwerken met andere onderzoeksinstellingen, zoals IMEC, de hoogtechnologische bedrijven verenigd in Leuven.Inc, de "driehoek" Leuven-Eindhoven-Aken, de zuster-universiteit Université Catholique de Louvain, en de Universiteit van Cambridge.
Momenteel is hij voorzitter van de Associatie K.U.Leuven, een netwerk van instellingen voor hoger onderwijs met tot doel een sterke positie te verkrijgen in de Vlaamse en de Europese hoger onderwijsruimte. Deze associaties kwamen tot stand, ook tussen andere universiteiten en hogescholen in het kader van de hervorming van het hoger universitair en niet-universitair onderwijs in België, als gevolg van de goedkeuring van de Bolognaverklaring.
