Ambroise Paré
Ambroise Paré (Bourg en Hersent, bij Laval, 1509 - Parijs, 20 december 1590) was een Franse arts.
Hij geldt als een van de grootste chirurgen van de Renaissance; hij wordt beschouwd als een onafhankelijke en vernieuwende geest die een aantal geneeskundige behandelingen van die tijd veranderde. Zo was hij de eerste die slagaders afbond bij amputaties en oorlogswonden niet langer met kokende olie behandelde.
Op zijn dertiende aan de opleiding barbier-chirurgijn. Barbieren knipten in die tijd baarden, maar verbonden ook wonden en behandelden zweren.
Op 19-jarige leeftijd begon Ambroise Paré als barbier in het Hôtel-Dieu te Parijs. Toen hij daar ervaring had opgedaan, werd hij in 1537 militair barbier. In 1540 werd hij meester-barbier. Ongeveer tien jaar later kende het college van Saint-Côme hem de titel toe van meester in chirurgie. Hierdoor verwief hij academische erkenning en daarbij een hogere sociale status. Gedurende ongeveer 30 jaar bleef hij een gewone chirurg, daarna werd hij de eerste chirurg van vier Franse koningen: Hendrik II, Frans II, Karel IX en Hendrik III.
Ambroise Paré overleed op 80-jarige leeftijd.
